Artnit

Američka fotografkinja Berenis Abot je bila najpoznatija po portretima imanentnih figura umetničke avangarde u Parizu, fotografijama arhitekture Njujorka i beleženju postupcima apstraktne umetnosti naučnih interpretacija na fotografijama. 1929. godine posećuje Njujork gde pronalazi izdavača za kolekciju fotografija francuskog pionira dokumentarne fotografije Ežena Atžea. Nju je toliko pogodilo kako se grad menja da je odlučila da preduzme svoj fotografski projekat, Menjanje Njujorka 1932. godine iz koga se izdvaja fotografija Njujork noću koja se danas nalazi u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku.

Američki modernistički slikar Boford Delejni je bio poznat po svom radu sa harlemskom renesansom 1930-ih i 1940-ih godina, kao i po svojim kasnijim radovima u apstraktnom ekspresionizmu nakon preseljenja u Pariz 1950-ih godina. Tokom svojih “njujorških godina“ (1929-1953) naslikao je dve slike koje prikazuju džez muzičare koji nastupaju u sinagogi. Ljubav Boforda Delejnija prema muzičkim ritmovima potpuno je iskazana na slici Džez kvartet iz 1946. godine. Danas se ova slika nalazi u kolekciji Berta i Patriše Reinfrank u Parizu.

Rani američki modernista Artur Dav, koga često smatraju prvim američkim apstraktnim slikarom, koristio je širok spektar medijuma, ponekad u nekonvencionalnim kombinacijama, da bi stvorio svoje apstrakcije i apstraktne pejzaže. Kao amaterski muzičar prikazivao je muzičke teme tokom cele umetničke karijere. Krajem 1920-ih godina počeo je da sluša muziku dok slika, posebno džez i sving i istovremeno pokrenuo niz radova o ovim formama popularne muzike. Sliku Sving muzika poznatoj i po nazivu Luj Armstrong, koja se danas nalazi u Institutu umetnosti u Čikagu, naslikao je 1938. godine.

Scenarije za filmove drugog velikog neorealističkog reditelja, popularnog Vitorija de Sike (Vittorio De Sica, 1901-1974), pisao je sam Cavatini, mada se ni ovi filmovi nisu strogo pridržavali njegovih osnovnih načela, što bi se moglo reći i za većinu neoralističkih filmova. Najbliži njihovom ispunjenju bio je film Čistači cipela (Sciuscià /Ragazzi/, 1946), spontana pesimistična priča o iskvarenoj nevinosti u Rimu pod nacističkom okupacijom.

Doprinos Džeralda Lejnga britanskom pop art pokretu je često iskazivan odnosom između publike i popularne kulturne eksplozije koju je video oko sebe. Na osnovu novinskih fotografija poznatih modela, astronauta, filmskih zvezda i savremenih događaja pozicioniranih kao veće od života napravio je velika platna. Portret Brižit Bardo, univerzalnog seks simbola bioskopa iz 1963. godine je verovatno njegov najpoznatiji rad. Ovaj portret se danas nalazi u privatnoj kolekciji.

Američki modni i portretni fotograf Ričard Avedon se posebno istakao u "hvatanju" pokreta na modnim fotografijama i fotografijama pozorišta i plesa. Njegov minimalistički stil dozvolio je modelima da se slobodno kreću, što je omogućilo spontanost i intimnost. Na fotografiji Veruška, haljina Bila Blasa, Njujork iz 1967. godine koja se danas nalazi u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku, prikazuje nemačku manekenku Verušku fon Lendorf u pokretu.

Ruski fotograf, vajar i grafički dizajner Aleksandar Rodčenko poznat je kao jedan od osnivača konstruktivizma i ruske škole dizajna koji su nastali nakon ruske revolucije. U fotografiju je uveo ideale konstruktivizma i razvio postupke i alate za njihovu primenu. Kompozicije poput ove na fotografiji Stepenište koju je snimio 1930. godine su imale značajan uticaj na novu viziju modernističkog pokreta fotografije koji je zahvatio Evropu u 1920-im i 1930-im. godinama. Ova fotografija se danas nalazi u privatnoj kolekciji.

Veliki oštri trougao podeljen na nejednake delove, sa najoštrijim, najmanjim odeljkom usmerenim na gore - to je duhovni život prikazan šematično na pravi način. Što se više ide nadole to odeljci postaju veći, širi, obuhvatniji i viši.

Nemačko-francuski slikar, vajar i pesnik Hans Arp je bio jedan od lidera evropske avangarde u umetnosti tokom prve polovine XX veka. Poznat je kao saradnik u grupi dadaista i nadrealista, a najviše kao pristalica apstraktne umetnosti kod koga su ishodišta bila u elementarnim prirodnim formama. Njegova gipsana skulptura Metamorfoza iz 1935. godine poznata i po nazivu Školjka labud danas se nalazi u muzeju Solomon R. Gugenhajm u Njujorku.

Američka likovna umetnica Kiki Smit poznata je po korišćenju feminističkih motiva u svom opusu. Bronzana skulptura Lilit iz 1994. godine, nastavak je njenog interesovanja za ženske figure iz folklora, mitologije i kulturnog narativa. Njome je otelotvorila mračnu i misterioznu junakinju, Lilit podižući je iz kontekstualne praznine. Ona predstavlja one crte koje su crkveni oci smatrali opasnim za ženu - samu antitezu Eve. Danas se ova skulptura nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.