Artnit

U arheološkom muzeju, zatvorenom zbog radova na preuređenju, zahvaljujemo vodiču na njegovoj ljubaznosti i društvu. Potom polazimo kolima koja zamenjuju kamilu, arapskog konja i nomadski šator. Ali pustinja nas čeka sa svojim orlovima, sokolovima, hijenama i vukovima. "Jesi li možda pomislio da bih ja trebalo da mrzim život, da pobegnem u pustinju, jer nisu sazreli svi snovi koji su procvetali?" pita Geteov Prometej.

Berta Morizo je na slici U trpezariji iz 1886. godine prikazala tradicionalnu, domaću scenu, dajući joj osećaj trenutnog dešavanja i prolaznosti. Ova slika prilazi posmatraču i poziva ga da nasluti enterijer XIX veka, stvarajući intenzivno lično i fascinantno iskustvo. Slika se danas nalazi u Nacionalnoj galeriji umetnosti u Vašingtonu.

Običaji su iskustvom i navikom stvoreni načini ponašanja, koji iako nisu nigde napisani, upravljaju celokupnim životom i radom određenog društva. Oni su usko vezani za biće jedne zajednice i smatraju se za njenu posebnu karakteristiku, kao njenu etničku odliku. Za jednu od njihovih najznačajnijih uloga, smatra se stvaranje i očuvanje identiteta jednog naroda.

Zaključna pesma prvog dela zbirke Cveće zla, koju je Šarl Bodler prvi put objavio 1857. godine je pesma Himna lepoti. Ova pesma projektuje njegov filozofski stav koji odbija moralne i religiozne vrednosti. Bodler prepoznaje tradicionalne vrednosti, ali ih ne prihvata. Umesto toga, on smatra da je lepota važnija od čak najvažnijih aspekata tradicionalnih moralnih sistema. Odbacivanjem tradicionalnih vrednosti može se reći da u pesmi Himna lepoti Bodler gradi sopstvenu moralnu viziju sveta iznova.

Žena sa suncobranom u vrtu ili kako se drugačije naziva Letnji pejzaž je slika Pjera Ogista Renoara, vodećeg francuskog slikara u razvoju impresionizma, koju je naslikao 1875. godine. Na njoj Renoar savršeno dočarava bujni sjaj prolećnog pejzaža koji je odlikovao impresionističke slike. Ova slika se danas nalazi u muzeju Tisen-Bornemica u Madridu.

Aleksej Tolstoj je sočan, bogat, izvrstan slikar svakidašnjice. Njegovo plemićko Zavolžje ni do sada ne prestaje da interesuje čitaoce. Već odavno nema starih lipa, a tamo gde su se sačuvale - teče drugi, nov život. Lepa književnost koja nam je ostala o tim lipama ogromna je. O plemićkim imanjima i svakodnevnom životu na njima pisali su najbolji klasici. Ali Tolstoj je znao da tome doda nešto svoje, originalno.

U svojoj lirskoj poeziji Branko Radičević je pesnik elementarnih osećanja, blizak animističkom i panteističkom poimanju sveta. Njegove najjednostavnije lirske pesme su građene po ugledu na narodne lirske pesme. Takva je i njegova prva pesma Devojka na studencu, koju je napisao na srpskom jeziku 1843. godine u Temišvaru, gde je živeo nekoliko godina.

Vatroglavi kraljić naseljava područja gotovo cele Evrope i severozapadne Afrike na kojima vlada umerena klima. Živi u četinarskim, hrastovim i mešovitim šumama na nadmorskoj visini do 2800 m. Može se videti i u urbanim područjima, po parkovima ili velikim vrtovima sa širokim lišćem. Smatra se da je u evropskom folkloru vatroglavi kraljić bio izvorno "kralj ptica".

Ojađenost je stanje ispunjeno patnjom, izazvano pogledom na iznenada otkrivenu vlastitu bijedu.

Jedan od uobičajenih lijekova protiv vlastite bijede je ljubav, jer onaj ko je apsolutno voljen ne može biti bijedan. Svi njegovi nedostaci bivaju iskupljeni pod magičnim pogledom ljubavi u kome i nesportsko plivanje s glavom isturenom iznad površine vode postaje zanosno.

Starica prži jaja je žanr slika Dijega Velaskeza. Smatra se da ju je naslikao sa devetnaest godina, 1618. godine u Sevilji, pre nego što se definitivno preselio u Madrid 1623. godine. U ovoj žanr sceni, u to vreme veoma popularnoj slikarskoj temi, Velaskez nije poštovao konvencije savremenog stila. Ovu sliku odlikuje sklad intenzivne opservacije i neviđenog tehničkog majstorstva. Danas se slika nalazi u Nacionalnoj galeriji Škotske u Edinburgu.