Artnit

Bagrem je dobro poznato drvo u celom svetu, jer ne samo da raste u većini zemalja, već je takođe simbol nekih od njih, kao i tema mnogih mitova, legendi i dela umetnosti i književnosti. U mnogim kulturama bagrem je drvo lepote, korisnosti, moćne zaštite, života i smrti, magije i lečenja. Simbol bagrema povezan je sa čistotom, ljubavlju, ali i pogrebom i zlim duhovima.

Za ruskog avangardnog slikara Mihaila Larionova beli bagremi koji su svojom slatkom aromom ispunjavali vrtove i bulevare njegovog rodnog grada bili su drvo njegovog detinjstva zajedno sa stablima marelica. Sliku Bagremi u proleće naslikao je 1904. godine dok je još bio student Moskovskog fakulteta za slikarstvo, skulpturu i arhitekturu tokom svog "impresionističkog" perioda. Ova slika i druge iz tog perioda donele su mu ime "najfiniji ruski impresionista". Danas se slika nalazi u Državnom ruskom muzeju u Sankt Peterburgu.

Vozio se poznatim putem po laguni, kraj Svetoga Marka, uz Veliki kanal. Sedeo je na okrugloj klupi na kljunu, naslonio se rukom o ogradu, a šakom je zaklonio oči. Za njim su ostajali javni vrtovi, Pjaceta se još jednom otvorila sa kneževskom ljupkošću, i nestala. Došao je veliki niz palata, a posle skretanja vodenoga puta pojavio se divno zategnuti mramorni luk Rijalta. Putnik je gledao, i srce mu se cepalo, atmosferu grada, taj lako natruli miris mora i močvare koji je toliko hitao da izbegne - sada ga je udisao duboko i nežno bolno.

U leto 1948. godine austrijski ekspresionistički slikar češkog porekla Oskar Kokoška je sa suprugom putovao u Veneciju uoči Venecijanskog bijenala, gde je predstavljao Austriju sa nekoliko svojih slika. Iz svoje hotelske sobe dovršio je sliku Venecija, sliv Svetog Marka poznatu i po nazivu Venecija, Dogana. Ova slika je veličanstveni prikaz Venecije i jedan od samo dva poznata panoramska pogleda na grad koji je izveo tokom svoje umetničke karijere. Danas se slika nalazi u privatnoj kolekciji.

Italijanski barokni slikar i graver Đovani Antonio Kanal zvani Kanaleto je sa svojim stricem Đovanijem Antonijom Kanalom doveo tradiciju venecijanskog slikarstva gradskih pejzaža Venecije poznatih kao vedute do vrhunca. Čuveni spomenik arhitekture rane venecijanske renesanse Sat toranj se često javlja kao motiv na njegovim vedutama, ali slika Sat toranj na Trgu Svetog Marka iz oko 1730. godine je jedina na kojoj je Sat toranj fokalna tačka kompozicije. Danas se ova slika nalazi u muzeju umetnosti Nelson-Atkins u Kanzas Sitiju.

Torre dell'Mori poznat kao Sat Svetog Marka se nalazi u Torre dell'Orologio, poznatoj kao Sat toranj na Trgu Svetog Marka, u sklopu stare Gradske kuće iz XV veka. Prvi sat smešten u tornju izradili su i postavili Đan Paolo i Đan Karlo Ranijeri, otac i sin, između 1496. i 1499. godine, i bio je jedan od niza velikih javnih astronomskih satova podignutih širom Evrope tokom XIV I XV veka. Sat je imao bogatu horološku istoriju i bio je predmet mnogih restauracija, od kojih su neke bile kontroverzne.

To je bilo u jednoj četvrti
Svetlosti
U kojoj je uvek mrak i uvek svetlost
I zimi i leti tamo je uvek zima
Stajala je na stepeništu
On kraj nje a ona kraj njega

Rober Duano je predstavnik francuske humanističke fotografije s početka 1950-ih godina XX veka. Fotografisao je pariske bulevare, trgove, parkove i obične ljude koji su hodali njima. Jedna od njegovih najpoznatijih fotografija i najromantičnijih slika XX veka Poljubac kod Gradske kuće je nastala po porudžbini njujorškog magazina Lajf, koji je Duanou naručio da napravi reportažu o ljubavnim parovima u Parizu. Poljubac mladog para fotografisao je marta 1950. godine dok je sedeo u kafeu u blizini Gradske kuće.

Mađarsko-francuski fotograf, vajar, izrađivač medalja, pisac i filmski stvaralac Đula Halas, poznat pod pseudonimom Brasaj svoje najbolje fotografije je posvetio Parizu, gradu kontrasta između romantike i bede, mistike i ogoljenosti, raskoši i očaja, konzervativnosti i slobode. U serijama fotografija Pariz noću i Tajni Pariz tridesetih godina ostavio je jedinstvene prikaze života. Fotografija Marlen iz 1937. godine pojavljuje se u njegovoj knjizi Camera in Paris, objavljenoj u Londonu 1949. godine. Danas se ova fotografija nalazi u privatnoj kolekciji.

Ranih 1930-ih godina francuska fotografkinja, slikarka i pesnikinja Dora Mar je putovala po Evropi radeći kao fotoreporterka, ali je takođe počela i da fotografiše. Fotografija Posle kiše koju je snimila 1933. godine nije samo direktna slika Pariza ili njegovih stanovnika već je i komentar na šarmantnu i ponekad izolovanu prirodu čoveka u gradu. Danas se ova fotografija nalazi u Nacionalnom muzeju moderne umetnosti Centra Žorž Pompidu u Parizu.