Paleta
Sandro Botičeli - Bogorodica sa detetom i pet anđela (Madona del Manjifikat)
Tempera na drvetu, Galerija Ufici u Firenci
Ovo delo svoje ime duguje natpisu Magnificat anima mea dominum (Veliča duša moja Gospoda), preuzima iz Jevanđelja po Luki i vidljivom na desnoj strani knjige koju drže dva anđela.
Crteži Federika Garsije Lorke
Nije čudo što je Federiko Garsija Lorka bio vizuelni umetnik, uzimajući u obzir živopisne slike kojima je prožeto njegovo pisanje. On je počeo sa crtanjem karikatura svojih profesora i prijatelja u školi u Granadi i nastavio je da crta tokom celog svog života, istražujući nove ideje i ilustrujući svoje pozorišne predstave i pesme. Svoje crteže definiše kao "izuzetno humane, jer će gotovo svaki od njih dotaći ljudsko srce".
Žil Dipre - Hrastovi i jezerce
Posle učenja za dekoratera na porcelanu u očevoj fabrici, francuski slikar Žil Dipre, jedan od glavnih članova Barbizonske škole slikara pejzaža se okrenuo slikarstvu 1829. godine. On je slikao sa francuskim slikarom Teodorom Rusoom, od koga je naučio da iskreno i duboko tretira prirodu. Takođe, je bio pod uticajem Džona Konstejbla i engleskih umetnika pejzaža, koje je otkrio tokom posete Londonu 1834. godine, holandskog slikarstva iz XVII veka i romantizma. Slika Hrastovi i jezerce koju je naslikao zmeđu 1850. i 1855. godine otkriva ove mnoge uticaje. Danas se ova slika nalazi u muzeju Orsej u Parizu.
Rembrant van Rajn - Flora
Rembrant van Rajn je obožavao svoju suprugu Saskiju, kojom se oženio 1634. godine. Za njega je ona često pozirala i volela je da je slika. Lice i poza figure na njegovoj poznatoj slici Flora iz oko 1654. godine su delimično zasnovani na portretu Saskije, koja je umrla 1642. godine, godinu dana nakon rođenja njihovog sina Titusa. Danas se ova slika nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.
Čarls Kromvel Ingam - Cvećarka
Cvećarka je bila veoma neobična tema za irskog slikara Čarlsa Kromvela Ingama, koji je retko odustajao od portreta. Na živom realističkom portretu Cvećarka iz 1846. godine je vidljiv uticaj španskog slikara Bartolomea Estebana Murilja i njegove istoimene slike. Danas se ova slika nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.
Evelin de Morgan - Flora
Engleska slikarka Evelin de Morgan je sliku Flora u potpunosti naslikala u Firenci, tokom zime 1894. godine. Slika je bila inspirisana slikama Proleće i Rađanje Venere Sandra Botičelija. Očigledno je da je Flora amalgam. Ipak, za razliku od Botičelijevih slika, Evelin de Morgan prikazuje Floru bez ikakvih figura oko nje. Ova slika se danas nalazi u Fondaciji De Morgan u Londonu.
Ežen Karijer - Portret Pola Verlena
Tokom 1880-ih i 1890-ih godina XIX veka francuski slikar, litograf i vajar Ežen Karijer je slikao intimne portrete ljudi koje je sretao među simbolistima, u levičarskim političkim miljeima ili književnim krugovima. Jedan od njegovih najpoznatijih portreta je Portret Pola Verlena, čija su poezija i namučena ličnost bili veoma važni za generaciju simbolističkih umetnika. Ovaj portret koji je naslikao 1891. godine se danas nalazi u muzeju Orsej u Parizu.
Moris Deni - Raspeće
Francuski slikar i pisac Moris Deni je naslikao sliku Raspeće u novembru 1889. godine. U to vreme čitao je Mudrost, zbirku pesama Pola Verlena o borbi pesnika sa crkvom i svojim religioznim ubeđenjima. On je uradio ilustracije za nju, ali ilustrovana zbirka nije objavljena sve do 1911. godine. Slika Raspeće, poznata i po nazivu Put ka raspeću je plastični ekvivalent poetskog stila Verlena koga je Deni cenio zbog jednostavnosti, naivnosti i "misterioznih odnosa između stvari i ljudi". Ova slika se danas nalazi u muzeju Orsej u Parizu.
Rene Magrit - Zaustavljeno vreme
Zaustavljeno vreme je jedna od najpoznatijih slika belgijskog slikara Renea Magrita. Ova slika iz 1938. godine je bila jedna od mnogih koje je naslikao za Edvarda Džejmsa, britanskog pesnika i pokrovitelja nadrealista i druga slika koju je dostavio za njegovu salu u Londonu. Danas se slika nalazi u Institutu umetnosti u Čikagu.
Džon Raskin - O Vilijamu Tarneru
Tarner je, međutim, kao slikar pejzaža, morao da slika sunčevu svetlost različitih vrsta. On je išao sigurno kroz prigušeni zlatni sklad i slikao omiljeni Kajpov efekat "sunce koje se rađa kroz paru", tokom mnogih zamornih godina. Ali to mu nije bilo dovoljno. Morao je da naslika sunce u punoj snazi, sunce koje se ne rađa kroz paru. Ako pogledate Apolona kako ubija Pitona videćete da na oblacima ima ružičaste i plave boje kao i zlatne, a ako onda pogledate Apolona u Ulisu i Polifemu - njegovi se konji uzdižu izvan horizonta - videćete da se on ne "diže kroz paru", nego iznad nje, pobeđujući je, izgleda...
Paleta