Kala je dobila ime po grčkoj reči calla, što znači lep. U drevnoj grčkoj mitologiji kala je bila posvećena boginji ljubavi, braka i rađanja Heri, ženi vrhovnog boga Zevsa. Pošto je neverni Zevs dobio sina Herkula sa smrtnicom, želeo je da njegov sin ima božanske moći pijući Herino mleko. Zato je jedne noći doneo bebu kod Here dok je spavala, kako bi ga nahranila, ali ona ju je odgurnula. Njeno mleko se razlilo po svemiru i formiralo Mlečni put, a od nekoliko kapi mleka koje su pale na Zemlju iznikle su bele kale.
Za stare Rimljane kala je simbolisala želju i senzualnost zbog svojih velikih tučkova. U rimskom mitu Venera, boginja ljubavi, lepote i plodnosti, videvši prvo kale kada je izašla iz morske pene postaje ljubomorna na njihovu lepotu. Zato ih je proklela stavljanjem velikog žutog tučka usred cveta.
Sa usponom hrišćanstva, smatra se da kala predstavlja nevinost, vrlinu i čistotu i povezuje se sa Bogorodicom. Ovaj cvet, najčešće bele boje se vezuje za Uskrs kao simbol Isusovog vaskrsnuća. Na mnogim slikama i drugim umetničkim delima kala je prikazivana sa Bogorodicom ili anđelima iz Blagovesti. Kako kala cveta u proleće, postala je i simbol mladosti i ponovnog rađanja.