Artnit

U jednom od svojih najznačajnijih dela Bekstvo od slobode objavljenom 1941. godine, Erih From izlaže temeljne ideje na kojima će kasnije zasnivati razmatranje osnova zdravog društva. U osnovi Fromove teze je ideja da je sloboda dijamagnetna sila - jednim polom nas primorava da pobegnemo do nje, što From naziva pozitivnom slobodom, a s druge strane nas tera da pobegnemo od nje, manifestacija negativne slobode.

Prvu verziju svog poznatog dela Otvoreno društvo i njegovi neprijatelji britanski filozof austrijskog porekla Karl Poper je dovršio 1942. i do 1943. uradio i dalje revizije. Objavljeno je 1945. godine na engleskom jeziku pod naslovom The Open Society and Its Enemies i odmah je doživelo puni uspeh. Ovo delo je beskompromisna odbrana liberalne demokratije i moćan napad na teorijsku osnovu totalitarizma.

Nijedan umetnik nije toliko koliko Rembrant (1606-1669) radio na svom zanatu da bi ga primorao da se povinuje podsticajima koji dolaze iz njegove duše. Nesumnjivo da je Rembrant, čija delatnost počinje oko 1623, uzeo od slikara iz Utrechta postupke karavađizma, osobito onog načina rada da lik izvlači u gro-plan i da ga istakne surovošću bočnog osvetljenja; ali dublji smisao koji će dati svetlo-tamnom, Rembrant možda duguje svom učitelju Pieteru Lastmanu, zakasnelom maniristi; neobičan pejzažist Hercules Seghers (oko 1590 - pre 1643) mora da je takođe otvorio njegov duh prema poeziji maštovitog.

Anri de Tuluz Lotrek i Vinsent van Gog su se upoznali u februaru 1886. godine, ubrzo nakon što je Van Gog stigao iz Antverpena u ateljeu Fernana Kormona u Parizu gde su obojica uzimali časove slikarstva od 1886. do 1887. godine, i uprkos njihovom različitom temperamentu i poreklu ubrzo se sprijateljili. Jedne večeri 1887. godine, Lotrek i Van Gog su sedeli u kafeu i pili. Sa samo nekoliko pastelnih poteza na kartonu, Lotrek je uhvatio maničnu i strasnu ličnost ovog zanimljivog crvenokosog stranca. Danas se Portret Vinsenta van Goga nalazi u muzeju Van Gog u Amsterdamu.

Francuski slikar i vajar Andre Deren je tokom odmora u ribarskoj luci Kolijur na jugu Francuske 1905. godine, eksperimentisao u svom radu sa Anrijem Matisom. Pod Matisovim uticajem, Deren je počeo da koristi jake, nenaturalističke boje malim odvojenim potezima četkice da bi preneo osećanja svetlosti i senke. Andre Deren je naslikao portret Anrija Matisa, a Matis je naslikao portret Andrea Derena. Slika Portret Anrija Matisa se danas nalazi u galeriji Tejt u Londonu.

Portret Šarla Bodlera Gustav Kurbe je datirao 1840. godine, ali izgleda da je uglavnom naslikan oko 1847. godine kada su se pesnik i slikar često sastajali. Ovaj portret predstavlja poetičnu projekciju tada nepoznatog dvadesetšestogodišnjeg Bodlera u lelujavoj svetlosti kao "prokletog pesnika", što stvara paralelu sa prvim delom zbirke pesama Cveće zla Splinom i Idealom. Danas se ova slika nalazi u muzeju Fabr u Monpeljeu.

Ćutanje, a onda.

J. A.: Čemu služi pisanje?

M. D.: To je istovremeno ćutnja i govor. Pisati. To znači ponekad i pevati.

J. A.: A igrati?

Svoj pravi umetnički senzibilitet francuska slikarka i grafičarka Mari Lorensen otkriva ulaskom u avangardne pariske krugove preko poznanstava sa kubističkim slikarima Fransisom Pikabijom i Žoržom Brakom. 1919. godine naslikala je sliku Lepeza na sebi svojstven način, formalnim elementima koji su s vremenom postali zaštitni znak njenog slikarstva u tipično uzdržanoj paleti plave, ružičaste i sive boje. Danas se ova slika nalazi u galeriji Tejt u Londonu.

Fotografskim opusom američke fotografkinje i režiserke Lori Simons dominiraju lutke, kuće za lutke i ilustracije lutaka. Od sredine 1970-ih godina ona snima scene sa lutkama, lutke ventrilokvista (osoba koje govore iz stomaka), predmete sa nogama i ljude, kako bi stvorila fotografije koje se odnose na domaće scene. Fotografija Žena stoji na glavi iz 1976. godine pripada jednoj od njenih prvih serija koje su bile deo šireg istraživanja njene generacije o ženskim ulogama kroz prizmu lutki postavljenih u minijaturnom enterijeru "kuća iz snova“. Danas se ova fotografija nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.

Na jednoj od svojih najpoznatijih ekspresionističkih slika San, Salvador Dali se vraća klasičnom nadrealističkom motivu koji je verovatno inspirisan njegovim uključivanjem na izložbu nadrealnih "predmeta" u galeriji Šarl Raton u Parizu, na kojoj je javnost pozvana da "dodirne svoje snove". Ova slika se bavi frojdovskom temom sveta snova koja je fascinirala nadrealiste koji su verovali da se sloboda podsvesti u snu može iskoristiti, a zatim kreativno realizovati u njihovoj umetnosti. Slika se danas nalazi u privatnoj kolekciji, i i dalje izaziva mnogo kontroverzi, kao i 1937. godine, kada ju je Salvador Dali naslikao.