Artnit

Belgijski slikar simbolista, vajar i dizajner Fernand Knopf je 1898. godine imao čast da bude jedan od gostiju na Prvoj bečkoj secesiji. On je izložio šesnaest slika i četiri skulpture, uključujući i skulpturu Mlada Engleskinja iz 1898. godine, poznatu i po nazivu Budućnost. Ova skulptura se danas nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Pjer Ogist Renoar je počeo da vaja skulpture veoma kasno. 1913. godine na nagovor trgovca slikama Ambroaza Volara počeo je da radi na stvarnim kompozicijama. Kako su mu ruke bile skoro u potpunosti paralizovane zbog reumatizma, Volar mu je našao mladog vajara da radi kao njegov pomoćnik. Mladi vajar Rikard Gvino je modelovao iz crteža ili slika Renoara, a poznata je njegova bista Gospođe Renoar iz 1916. godine, koja se danas nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Pol Gogen je sa svojim dletom otišao u Okeaniju. Razočaran što nije više mogao naći autentične umetničke predmete, vežbao je sa priborom napravljenim od drveta guava pre nego što je izvajao komad čeličnog drveta, skulpturu Idol sa školjkom u septembru 1892. godine. Ova skulptura se danas nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Francuski vajar etnografskih modela Šarl Kordije je 1847. godine naišao na lep afrički model, bivšeg roba i izvajao njegov portret. On je tada odlučio da posveti svoju vajarsku karijeru predstavljanju raznolikosti ljudske fizionomije. Crnac iz Sudana, takođe poznat kao Crnac u alžirskom kostimu, koga je izvajao između 1856. i 1857. godine je bista u bronzi i oniksu sa postoljem u porfiru. Ova bista je prikazana na Pariskom salonu 1857. godine pod nazivom Crnac iz Sudana. Danas se bista nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Nemački simbolistički vajar, slikar, grafičar i pisac Maks Klinger je oko 1893. godine istraživao temu femme fatale, koristeći neočekivane materijale i tehnike. Bronzana skulptura Kasandra tipična za simbolizam, koju je uradio u više materijala i verzija danas se nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Italijanski neoklasični vajar Antonio Kanova je bio poznat kao kreator mermernih skulptura, koje su delikatno izvajane u nage ljude. Jedna od njegovih najpoznatijih skulptura je Psiha oživljena Kupidonovim poljupcem, poznata i po nazivu Psiha i Kupidon, koju je izvajao 1793. godine. Ova skulptura, koja prikazuje mitološke ljubavnike u trenutku velike emocije smatra se za remek-delo neoklasične skulpture, i danas se nalazi u muzeju Luvr u Parizu.

U grčkoj mitologiji nimfe su snage prirode otelovljene u polubožanske mlade žene. One su često predstavljane na statuama. Rimska mermerna statua Nimfa sa školjkom iz I veka nove ere, koja se danas nalazi u muzeju Luvr u Parizu je kopija helenističkog originala, pre svega njene glave.

Kada je Edgar Dega umro 27. septembra 1917. godine njegovi naslednici su popis njegovih radova poverili istaknutim trgovcima umetničkih dela Polu Diranu Ruelu i Ambroazu Volaru. Voštana figura iz oko 1880. godine istaknuta je u poslednjem inventaru pod nazivom Voštana devojka. 13. maja 1918. godine potpisan je ugovor sa Hébrard radionicama za proizvodnju bronzanih skulptura, gde je ova figura služila kao model za izradu skulpture Učenica, koja se danas nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Kao i danas deca starih Grka su volela da se igraju sa životinjama, čak i ako ponekad životinje ne izgledaju srećno zbog načina kako se tretiraju. Skulpture koje prikazuju decu i životinje su bile popularne u antičkoj Grčkoj. Postoje mnoge skulpture, rimske kopije koje prikazuju malog dečaka sa guskom, svetom životinjom boginje Afrodite. Originalna bronzana skulptura se pripisuje grčkom vajaru Boetiusu, a nešto češće vajaru Halkidonu, koji je uglavnom radio na Rodosu. Kopije statue dečaka sa guskom nalaze se u muzejima u Vatikanu, Kapitolino u Rimu, Gliptoteka u Minhenu, Luvr u Parizu.

“Biće il nebiće, pitanje je sad. Penjati se, silaziti, ići, dići, u tome se sastoji ljucki vek, a čovek na kraju iščezne. Taksi ge doveze, metro ga odveze, a toranj ostaje prema njemu ravnodušan, pa i Panteon. Pariz je samo san, Gabrijel je samo san (dražestan), Caca san jednog sna (ili košmara) a cela ova priča o snu jednog sna i o prividu jednog privida jedva da je išta drugo do bulažnjenje koje je otkucao na mašini neki romansijer-idiot (oh! pardon).