Artnit

Ona ide u svetlu lepote
Ko noć blaga u zvezdanom sjaju.
Sve što ima u svetu krasote:
Svetlog, tamnog - njene oči daju
Sve nežnosti, i divote s njima,
Što dan blistav ne može da ima.

Ukrajinsko-francuska umetnica Sonja Delone je u svom radu koristila svetle boje i geometrijske oblike. Na njenu umetnost uticali su ruski i francuski stil, a zapamćena je i po likovnoj i primenjenoj umetnosti, posebno u tkaninama i tekstilu. Slika Žuti akt koju je naslikala 1918. godine ilustruje kako su njeni najraniji radovi bili pod velikim uticajem fovista poput Anrija Matisa i postimpresionista poput Pola Gogena. Danas se ova slika nalazi u Muzeju lepih umetnosti u Nantu.

Američki slikar Džon Karin je najpoznatiji po satiričnim figurativnim slikama koje se na tehnički vešt način bave provokativnim seksualnim i društvenim temama. Njegov rad pokazuje širok spektar uticaja, uključujući raznolike izvore kao što su renesansa, časopisi o popularnoj kulturi i savremeni modni modeli. Sliku Akt medenog meseca naslikao je 1998. godine. Mnogi likovni kritičari su ukazali na sličnost žene na slici sa Karinovom suprugom, američkom umetnicom Rejčel Fajnstajn, koja je često ispunjavala ulogu njegovog modela i muze. Danas se ova slika nalazi u galeriji Tejt u Londonu.

Jedan od osnivača Aškan škole američkog realizma Vilijam Džejms Glakens je u prvoj deceniji XX veka počeo da se udaljava od umetničke grupe Osmica tražeći sasvim druge estetske principe. Za razliku od ostatka grupe, skrenuo je sa strogog realizma i prikaza industrijalizovanog grada nalazeći inspiraciju u radu impresionista. Slika u impresionističkom stilu Akt sa jabukom, poznata i po nazivu Devojka sa jabukom, koju je naslikao u periodu 1909-1910. godine predstavlja prekretnicu u Glakensovom slikarstvu. Danas se ova slika nalazi u muzeju Bruklin u Njujorku.

Kao duh jeseni u šum lišća svela,
K'o tuga u život naših želja tajnih,
U moju se dušu nečujno uplela,
Na plimi uzdaha nemih i beskrajnih,
Sugestija tiha sa visina lednih,
Dubinom strasti svih srdaca vernih
I tamne noći - sugestija jednih
Očiju bisernih.

Ljubav je veoma čest motiv pesama Milana Rakića. Njegova ljubavna lirika je jedinstvena i osobena, a pesma Iskrena pesma je jedna od najneobičnijih u srpskoj lirici. Neki književni kritičari podržavaju kazivanje Milana Rakića i njegovu potrebu da prikaže drugi vid ljubavi u Iskrenoj pesmi, a takođe se često može i čuti mišljenje da u ovoj pesmi nipodaštava ljubav prema ženi.

Mlada fotografkinja Dora Mar se sa Pablom Pikasom upoznala nakratko na snimanju francuskog filma Zločin gospodina Lanža krajem 1935. godine. Kasnije, u januaru 1936. godine, u kafeu Les Deux Magots u Parizu Doru Mar je Pikasu predstavio njihov zajednički prijatelj Pol Elijar. Pikaso, koji je tada imao 55 godina, zaljubio se u 29-godišnju Doru i par je ubrzo počeo da živi zajedno. Tokom njihove devetogodišnje veze naslikao je njene brojne portrete koji su bili prožeti teskobom, izrazima nemira i nestabilnosti. Danas se slika Portret Dore Mar, koju je naslikao 1937. godine, nalazi u muzeju Pikaso u Parizu.

Frida Kalo je dupli portret Frida i Dijego Rivera naslikala 1931. godine, dve godine nakon venčanja sa Dijegom Riverom. Istoričari umetnosti pretpostavljaju da je ova slika zasnovana na fotografiji sa venčanja. Na slici je Frida Kalo verovatno želela da naglasi da je supruga poznatog i hvaljenog umetnika, dok sebe ne definiše kao umetnicu. Zaista se tokom većeg dela njene slikarske karijere na Fridu gledalo samo u Dijegovoj senci i tek je kasnije u životu stekla međunarodno priznanje. Danas se slika Frida i Dijego Rivera nalazi u Muzeju moderne umetnosti u San Francisku.

Tih dana Bonaparta je upoznao vikontesu Žozefinu Boarne, rođenu Tašer, jednu kreolku sa ostrva Martinika. Njen muž, pretsednik Konstituante glavni zapovednik rajnske vojske, ostavio ju je u siromaštvu sa dvoje nejake dece na rukama; ona se kojekako probijala, praveći dugove, upuštajući se u ne baš uspele spekulacije i ne odlikujući se mnogo strogim životom. Za vreme terora, vikont Boarne bio je pogubljen. U zatvor su strpali i građanku Tašer, iako se ova izdavala za "dobru sankilotkinju" i bila prijateljica Robespierove Šarlote. Samo se čudom izbavila gilotine i, pravce iz sobe za mučenje, našla se jednog dana u sjajnim salonima bivših aristokrata i novih spekulanata gde ju je i upoznao Bonaparta.

Iako je Džon Konstejbl uradio preko 100 portreta, većina je naslikana iz finansijske potrebe, a ne iz ljubavi prema ovom žanru. Portret Marije Biknel u romantičarskom stilu koji je naslikao u julu 1816. godine, tri meseca pre njihovog venčanja, ima posebnu suptilnost i toplinu. U avgustu je Konstejbl napisao Mariji iz grofovije Safok u jugoistočnoj Engleskoj: "Pogled na njega veoma brzo smiruje moj duh pred svim nevoljama". Dvanaest godina kasnije Marija je umrla od tuberkuloze, ostavljajući sedmoro male dece na brigu Konstejblu. Danas se portret Marije Biknel nalazi u galeriji Tejt u Londonu.