Artnit

Ežen Atže je bio francuski pionir dokumentarne fotografije, zapažen u svojoj odlučnosti da dokumentuje svu arhitekturu i ulične prizore Pariza pre njihovog nestanka sa modernizacijom. Fotografija Panteon koju je snimio 1924. godine predstavlja atmosferski pogled ulice na Panteon, i primer je onoga po čemu je Ežen Atže postao najpoznatiji, fotografije čuvene francuske arhitekture. Danas se ova fotografija nalazi u muzeju Geti u Los Anđelesu.

Američka fotografkinja Helen Levit je bila posebno čuvena po uličnoj fotografiji u Njujorku, a nazivana je "najslavnijom i najmanje poznatom fotografkinjom svog vremena". Na fotografiji Deca sa mehurićima od sapunice, Njujork koju je snimila 1945. godine prikazana je jedna od njenih najčešćih tema - predstavljanje pronicljivog portreta gesta. Danas se ova fotografija nalazi u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku.

Američki avangardni fotograf, režiser, slikar i vajar Man Rej koji je veći deo karijere proveo u Parizu dao je značajan doprinos dadaističkom i nadrealističkom pokretu, iako su njegove veze sa njima bile neformalne. Najpoznatiji je po crno-belim fotografijama. Dadaistička i nadrealistička fotografija Crno-belo koju je snimio 1926. godine predstavlja portret Alis Prinu, koju su nazivali Kiki iz Monparnasa, ljubavnice i modela Mana Reja. Ona nosi naziv koji ukazuje na crno-beli proces fotografije, kao i boju kože. Prvi put je objavljena u modnom časopisu Vog, a danas se nalazi u muzeju Geti u Los Anđelesu.

Francuski fotograf, tvorac modernog foto-novinarstva Anri Kartije Breson smatra se pionirom žanra ulične fotografije i majstorom iskrene fotografije koju je posmatrao kao hvatanje presudnog trenutka. Svoju poznatu fotografiju Sevilja, Španija je snimio 1933. godine u Sevilji na početku svoje fotografske karijere. Danas se ova fotografija nalazi u muzeju Geti u Los Anđelesu.

Italijanska fotografkinja, model, glumica i revolucionarna politička aktivistkinja Kominterne Tina Modoti napustila je Italiju 1913. godine i preselila se u Sjedinjene Američke Države, a 1922. godine u Meksiko. Kao i drugi umetnici u Meksiku, i ona je bila pod uticajem pokreta Mexicanidad koji je oživljavao meksički identitet. Ovo interesovanje je vidljivo na fotografiji Žena iz Tevantepeka iz oko 1929. godine koja je postala moćan simbol Mexicanidada i vežbe u fotografskom modernizmu. Ova fotografija se danas nalazi u Muzeju umetnosti u Filadelfiji.

Engleski fotograf Henri Pič Robinson je bio najpoznatiji po stilu poznatom kao slikovna fotografija, potpuno suprotnom pravoj tehnici fotografije. On je spajajući više negativa ili otisaka formirao jednu sliku, što se smatra i za rani primer fotomontaže. Fotografija Ona nikada nije izjavila svoju ljubav iz 1857. godine je predstavljena na izložbi fotografija u Kristalnoj palati u Londonu 1858. godine, gde je osvojila priznanje i slavu zbog tehničkog majstorstva i umetničkih ambicija koje su je pokrenule. Danas se ova fotografija nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Engleski fotograf Frederik Evans je bio bibliotekar u Londonu kada je počeo da fotografiše školjke kroz mikroskop, očaran dekorativnim efektom koje su one stvarale. Najpoznatiji je po fotografijama engleskih i francuskih srednjovekovnih katedrala prožetih suptilnošću platinastih pozitiva. Muzej Orsej u Parizu poseduje dva njegova portreta engleskog crtača i ilustratora Obrija Birdslija koji datiraju iz 1895. godine, tri godine pre Birdslove smrti od tuberkuloze u 25. godini.

Francuski fotograf, karikaturista, novinar, književnik i izrađivač balona Feliks Nadar je 24. jula 1852. godine u šaljivoj ilustrovanoj publikaciji Le Journal pour rire objavio karikaturu Žana Fransoa Milea, predstavljajući ga kao seljaka slikara, koji nosi cipele sa debelim drvenim đonom, drži lopatu i svoju paletu. Između 1854. i 1860. godine Nadar je fotografisao Milea, a njegova portretna fotografija se danas nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Francuski fotograf, karikaturista, novinar, književnik i izrađivač balona Feliks Nadar, veliki portretista iz 1860-ih godina i posmatrač boemske strane pariskog društva, fotografisao je pesnika Šarla Bodlera nekoliko puta između 1855. i 1858. godine, tokom najmanje tri različita poziranja. Pozitiv, čiji je negativ bio uništen, jedini poznati pozitiv sa prvog poziranja, koje se verovatno dogodilo početkom 1855. godine, danas se nalazi u muzeju Orsej u Parizu.