Artnit

Pol Sezan je završio sliku Mrtva priroda sa gipsanim Kupidonom 1894. godine. Ona je jedna od njegovih poslednjih slika i jedna od najneobičnijih i najtajanstvenijih. Iz nepoznatih razloga naslikana je na papiru prekrivenom svetlom krem podlogom, a kasnije postavljena na ploču. Na ovu sliku se često gleda kao na jednu od najradikalnijih i najuticajnih dela Pola Sezana zbog apstraktnih tendencija koje su najavljivale dolazak kubističkog pokreta. Danas se ova slika nalazi u galeriji Kortland u Londonu.

Jevrejsko-američki slikar Maks Veber je bio jedan od najranijih američkih umetnika koji su istraživali kubizam. Inspirisan radovima Pola Sezana, kao i Pablom Pikasom koji je posle boravka u Parizu ubrzo postao njegova inspiracija, bio je prvi koji je u svom radu razumeo, uključio i nadogradio francuski kubizam. Sliku Mrtva priroda, koja se danas nalazi u Institutu umetnosti u Čikagu, naslikao je 1911. godine.

Engleski slikar apstraktnih kompozicija koje je ponekad radio u plitkom reljefu, pejzaža i mrtve prirode Ben Nikolson bio je jedan od nekoliko engleskih umetnika na koje je uticala umetnost Anrija Matisa, Žorža Braka i Pabla Pikasa. Slika Pehar i dve kruške iz 1924. godine prikazuje njegovo rano eksperimentisanje sa novim stilovima koji su obeležili njegovu umetničku karijeru. Danas se ova slika nalazi u galeriji Kettle's Yard u Kembridžu.

Mrtve prirode ruskog avangardnog slikara Mihaila Larionova uvek su pune pokreta. Poznata je njegova mrtva priroda Kruške koju je naslikao 1908. godine, u periodu kada je sintetizovao aspekte fovizma, simbolizma i mrtve prirode postimpresioniste Pola Sezana, što je dovelo do toga da je Larionov postao poznat kao "ruski Sezan“. Danas se ova slika nalazi u Državnom ruskom muzeju u Sankt Peterburgu.

Američki fotograf i filmski stvaralac Pol Strend je zajedno sa kolegama modernistima poput Alfreda Stiglica i Edvarda Vestona pomogao da se fotografija uspostavi kao umetnička forma u XX veku. 1916. godine počinje da istražuje strukturne principe slikovne apstrakcije koje je upio iz kubističkih dela izloženih u njujorškim galerijama i stvara fotografije mrtve prirode kao apstrakcije, kao što je fotografija Činije iz 1917. godine. Danas se ova fotografija nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Mrtva priroda sa žutom tkaninom je jedna od deset slika italijanskog slikara i grafičara Đorđa Morandija završenih 1952. godine, na kojima je prepoznatljiva žuta tkanina u središnjem prednjem planu okružena grupom statičnih i nestabilnih predmeta čiji je raspored malo promenljiv od jednog primera do drugog. Slika Mrtva priroda sa žutom tkaninom, koja se nalazi u privatnoj kolekciji, je kompoziciono najčistija iz grupe i jedina je okružena sa tri, a ne sa četiri ili pet predmeta, skupljenih u mnogo simetričniju i uravnoteženiju kompoziciju.

Tokom većeg dela kratke fotografske karijere tema mrtve prirode preokupirala je italijansku fotografkinju, model, glumicu i revolucionarnu političku aktivistkinju Kominterne Tinu Modoti. Fotografiju mrtve prirode iskoristila je kao sredstvo za obradu različitih formalnih pitanja, uključujući kompoziciju, uokviravanje, svetlo, teksturu i ton. Fotografija Ruže, Meksiko iz 1924. godine, koja se danas nalazi u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku donosi ovu temu moderne fotografije.

Italijanski slikar i grafičar Đorđo Morandi je od 1916. godine slikao koloristički prefinjene, poetske mrtve prirode s bocama koje tematski ostaju karakteristične za njegovo slikarstvo. Njegove mrtve prirode su poznate po svojoj tonskoj suptilnosti u prikazivanju naoko jednostavnih predmeta, koji su se uglavnom ograničavali na vaze, boce, činije, cveće. 1953. godine naslikao je mrtvu prirodu Cveće, koja se danas nalazi u privatnoj kolekciji.

Slika Amarilis koja je poznata i po nazivu Crveni amarilis sa plavom pozadinom je rana mrtva priroda, koju je naslikao holandski slikar Pit Mondrijan mnogo pre svojih najpoznatijih apstraktnih slika, koje su ukorenjene u geometriji. Ova slika iz 1910. godine datira iz ranijeg perioda kada je stvorio mnogo crteža i slika biljaka, uvek urađenih kao pojedinačni primerci. Danas se ova slika nalazi u privatnoj kolekciji.

Rad američkog modernističko-figurativnog slikara Džona Grejema u ranim 1930-im godinama nastavlja da otkriva uticaj Pabla Pikasa kroz njegovu zaokupljenost kubizmom i pojednostavljenjem forme i boje. Slika Plava mrtva priroda iz 1931. godine odražava veliki pomak od realističkih radova iz 1920-ih godina, naslutivši njegov apstraktni rad tokom 1930-ih i ranih 1940-ih godina. Ova slika se danas nalazi u kolekciji Filips u Vašingtonu.