Artnit

Zapad je individualizam, individualizam koji je istovremeno i raspeće i atomski reaktor. Video sam svojevremeno nelagodnost budista pred raspećem, ono: “Zašto obožavaju pogubljenog?“, i dvostruki stav Indije prema mašinama: Gandijeve preslice su se okretale po kućama naspram reaktora pretećih kao poslednja Šivina inkarnacija. Indija se prilagođava Hristu kao jednom od bogova i u njemu vidi avatar (avatar znači silazak, ovaploćenje...). Upečatljiv naglasak nije na Hristu.

Hram Sunca u Konarku je hinduistički indijski hram koji je izgradio kralj iz dinastije Ganga, Narasimhadeva I u XIII veku u mestu Konarku na obali Bengalskog zaliva, 65 kilometara od grada Bhubanesvara u indijskoj državi Odiša. Poznat je i po imenu Crna pagoda, jer je izgrađen od oksidiranog starog peščanika koji na izlazećem suncu postaje sjajan. Povezan je direktno sa idejom i verovanjem o personifikaciji boga Sunca, koja je pretpostavljena u Vedama i klasičnim tekstovima.

Pošto smo se potkrepili, krećemo u posetu hramu u Tandžoru koji, zajedno sa drugim hramovima rasutim po južnoj Indiji, opravdava ugled Dravida kao najvećih graditelja hramova koji su ikada postojali. Hram u Tandžoru ipak je jedini u kome je uobičajena proliferacija isklesanih statua proređena i ustupila mesta praznim površinama. Oko Evropljanina sa zadovoljstvom ponovo nalazi, posle mnogih isprepletanih vreva, prazne delove zida, zidne i krovne vence, dovratnike, nadvratnike, konzole, četvrorougaonike i druge geometrijske oblike.

Hinduizam je nastao radi prikazivanja unutrašnjeg razvoja u spoljašnjoj formi, kako bi ljudi mogli spoznati spiritualne istine posmatranjem spoljašnje forme. Razmotrimo ih na kratko i pogledajmo šta je duša trebalo na svakom od nivoa da nauči i kako se okruženje prilagođavalo napretku.

Hinduistički hramovi su često smatrani centralnom osovinom sveta u obliku planine na kojoj živi Bog. Njihove fasade su ukrašavane ikoničkim predstavama božanstava i svetih figura a dopunjavale su ih često i slike, kao što su lepe žene, muzičari i ljubavni parovi. Poznate su arhitektonske skulpture stvorene u XIII veku u Orisi, regionu u severoistočnoj Indiji. Kamena skulptura iz ovog perioda, koja je nekada bila deo hrama poznata je po nazivu Ljubavni par i danas se nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.

Prosjačenje je krajnja tačka indijskog siromaštva. Njega ne bi bilo, kada ne bi bilo veoma niskih nadnica, stalne nezaposlenosti, nedostatka socijalne pomoći, oskudice stanova i nedovoljnog vaspitanja, kako je to u stvarnosti.

Religija u Indiji: Sociologija hinduizma i budizma je deo globalnog istraživanja svetskih religija, nemačkog ekonomiste i sociologa Maksa Vebera. Ovo delo je bio njegov treći veliki rad iz sociologije religije, nakon dela Protestantska etika i duh kapitalizma i Religija Kine: Konfučijanstvo i Taoizam.

Tredžago je i suviše znao o ovim stvarima, kao što sam kazao. Drugi koji Englez ne bi umeo rastumačiti pismo što se sastoji iz predmeta. Ali Tredžago rasprostre sve sitnice na sto u svojoj kancelariji i poče odgonetati.

No, interesantna stvar je da upravo zbog toga što je Indija zemlja metafizike - najčistijeg i najapstraktnijeg napora da se postignu ljubav, razumevanje i harmonija sa životom - upravo iz tog razloga je stvorila umetnost koja je originalna, vitalna i čista.

“Napustio sam Darben prvom klasom za koju sam imao urednu kartu... U Maricburg je voz stigao oko devet uveče... Ušao je jedan putnik i odmerio me od glave do pete. Video je da sam “obojeni“ i to ga je uznemirilo. Izašao je i vratio se sa dva službenika. Zatim je došao još jedan i rekao: “Moraš da napustiš kupe.“