Mitološke priče su obično vezane za božanstva. Ličnosti bogova vezivale su se za ljude i zamišljane su po ljudskom obliku. Tako su božanstva imala večni život, ali su u svojim postupcima bila slična ljudima. Narodna mašta je vezivala za njih razne događaje, koji su oličavali neka verovanja primitivnog čoveka u vidu simbola. Neke mitološke priče objašnjavaju postanak svemira, prirodne fenomene i sve pojave za koje nije postojalo jednostavno i logično objašnjenje za primitivnog čoveka.
Mitoloških priča bilo je posebno mnogo kod starih Grka. Grčka mitologija sadrži mnogo priča čiji su junaci njihovi bogovi i heroji. Iz nje su pojedini motivi prelazili u narodno pripovedanje i drugih naroda. Mitološke priče služile su kao izvor inspiracije mnogim piscima i pesnicima stare Grčke. Veliki deo njihovih umetničkih dela je umetnički obrađena mitologija, kao što je na primer Sofoklova tragedija o caru Edipu.
Mitološki elementi su sačuvani u narodnim pričama kod mnogih naroda najviše u vidu praznoverica i običaja. U srpskoj narodnoj književnosti mitološkog ima na primer, u priči Divljan.
Imena mitskih junaka su ušla u književna dela, u poslovice, u umetnička dela vajara, slikara i kompozitora. Njihova imena se sreću i u svakodnevnom govoru.
