Narodna epska pesma Marko Kraljević i orao ističe Marka Kraljevića kao vernog i iskrenog prijatelja orla. Ova pesma nosi u sebi i duboku simboliku.
Marku Kraljeviću, koji leži ranjen kraj druma careva, pokriven zelenom dolamom i srmajli maramom pomaže sura tica, orao. Orao mu donosi hladnu vodu, širi svoja krila i pravi mu hlad. Njegovo ponašanje izaziva čuđenje gorske vile, i zato ga ona pita koje dobro mu je Marko učinio da mu toliko pomaže. Orao slikovito priča o kosovskoj tragediji, gde pogibe vojska i oba cara, car Murat i knez Lazar. Iznad bojišta punog krvi plovili su konji i junaci. Orao je sa drugim pticama nadletao poput prikrivenog ratničkog boga, kome se prinose žrtve u krvi i mesu. Njegova nakvašena krila od krvi skorilo je sunce i on nije mogao da poleti. Marko ga spašava i nosi u goru, a kiša mu pere krila. Tu nastaje zaduživanje između orla i junaka Marka Kraljevića. Kada je izgorela varoš na Kosovu i kula Adžagina Marko spašava njegove orlušiće koji su bili na kuli Adžaginoj. To je Markovo drugo dobro i drugo zaduživanje orla. Na kraju pesme narodni pevač naglašava dobrotu i plemenitost Marka Kraljevića. On kaže: "Spominje se Kraljeviću Marko kao dobar danak u godini."
Od nastanka srpske države dvoglavi orao je u svesti naroda bio simbol srpskog carstva. Dvoglavi orao je simbol jedinstva Božje vaseljene i zemaljske vlasti, idealan spoj nebeskog i zemaljskog. Zato se i orao iz pesme Marko Kraljević i orao može shvatiti kao simbol srpske države. Srpska država gubi samostalnost posle poraza u Kosovskoj bici, na šta ukazuje let orla iznad bojišta punog krvi. Marko spašava orlušiće što simboliše nadu u spas srpske države. Narodni pevač je očigledno u Marku Kraljeviću video zaštitnika i junaka koji može da spasi i obnovi srpsko carstvo.
