Artnit

Indijanci su prenosili svoju istoriju, misli, ideje i snove s generacije na generaciju kroz simbole i znakove, poput simbola gavrana. U indijanskoj kulturi i mitologiji gavran zauzima posebno mesto. Pre svega, gavran je nosilac magije Indijanaca i predznak poruka iz kosmosa. Poruke izvan prostora i vremena "ugnežđene" su u ponoćnim krilima gavrana i dolaze samo do onih unutar plemena koji su dostojni znanja. Gavran simboliše entuzijazam, energiju, kreativne ideje, idealizam, mudrost ali i kažnjavanje.

Američka slikarka, grafičarka i vajarka Suzan Rotenberg je bila poznata po slikama konja u kojima je sintetisala suprotstavljene sile apstrakcije i predstavljanja. Na slici Beli gavran koju je naslikala 2011. godine prikazuje gavrana "slikarskim" potezima četkice i maglovitim granicama između sadržaja i forme. Ova slika se danas nalazi u privatnoj kolekciji.

Privrženost vrlini

Ševa je ptica za koju se veruje da, ako se prinese obolelom koji će umreti, ona okreće glavu i ne gleda ga. Ali, ako će se oboleti oporaviti, ptica uopšte ne skida oči s njega, i uistinu je uzrok što će ga bolest ostaviti na miru. Slično, privrženost vrlini nikad se ne iskazuje u odnosu na rđavu ili naopaku stvar, nego se uvek zadržava kraj onih čestitih i vrlih stvari, i vraća se u plemenita srca kao što se ptice u zelenim šumama vraćaju rascvetalim granama. A ova privrženost ispoljava se više kod zle kobi nego u blagostanju, ponašajući se kao svetlost koja najviše sija tamo gde naiđe na najmračnije mesto.

Priče o Čarlsu Dikensu se često vezuju za njegovu naklonost prema gavranima, iako je imao i druge kućne ljubimce, poput psa, mačke, kanarinca i ponija. Kućni ljubimac Čarlsa Dikensa bio je gavran Grip, koji je postao jedan od glavnih likova u njegovom istorijskom romanu Barnabi Rudž. Danas je preparirani Grip na počasnom mestu na odeljenju starih i retkih knjiga u Javnoj biblioteci u Filadelfiji.

Francuski grafičar, ilustrator i vajar Gustav Dore ilustrovao je prvo izdanje knjige velikog formata, Gavran američkog pesnika i pisca Edgara Alana Poa, koje su objavila Braća Harper 1884. godine u Njujorku. Dore je umro ubrzo nakon završetka ilustracija, u dobi od pedeset jedne godine, pre objavljivanja knjige, koja se danas nalazi u Kongresnoj biblioteci u Vašingtonu.

Gavran je najveća ptica u porodici vrana. On je dvostruko teži od vrane, sa rasponom krila od skoro jednog metra. Za razliku od vrana, koje se oslanjaju na aktivnom letu, on se može vinuti visoko iznad drveća i u vazduhu može da izvodi trikove slične onima koje izvode ptice grabljivice. Smatra se za jednu od najpametnijih životinja, a kada je reč o inteligenciji upoređuje se sa šimpanzama i delfinima.

Jednom u čas tužan noćni, dok razmišljah, duh nemoćni,
nad knjigama koje drevnu nauku u sebe skriše,
bejah skoro u san pao, a neko je na prag stao
i tiho je zakucao, kucnuo što može tiše.
“Posetilac neki - šanuh - kucnuo što može tiše,
samo to i ništa više.”

Najpoznatija poema Edgara Alana Poa Gavran je prvi put objavljena u listu Evening Mirror 29. janura 1845. godine. Ova mračna poema o izgubljenoj ljubavi odmah mu je donela veliku slavu. Mnogi književni kritičari je ubrajaju u najlepše pesme svetske književnosti.

Gavran je vrsta ptice stanarice iz porodice vrana i najveća ptica pevačica. To je jedna od najinteligentnijih vrsta ptica na svetu, a njegov mozak spada među najveće kod ptica. Živi u šumama, po obroncima brda i planina, ali i na otvorenim prostorima, a ponekad se može videti i u gradu.

Gavran se smatra za misterioznu, magičnu pticu i za njega se vezuju i dobra i loša predskazanja. Simbolizam gavrana je veoma bogat i raznovrstan. Gavran često ostavlja loš utisak pre svega zato što je ptica lešinar i povezuje se sa smrću. Njegova inteligencija i prepoznatljiv glas povezivali su ga sa prevarom, a boja perja za mračne sile i zloslutna upozorenja. Ali, u simbolici ove tajanstvene i inteligentne ptice postoji još mnogo više nego što je smrt, mrak i razaranje. Gavran je i zaštitnik, učitelj, mudrac i tvorac.