Artnit

Tulio Lombardo poznat i kao Tulio Solari bio je jedan od najvećih venecijanskih vajara svog doba. On je istraživao aspekte romantizma, lepote i lirske poezije kao deo pristupa stvaranju skulpture, poštujući primere dela iz klasičnog doba antičke Grčke i Rima. Njegov najveći doprinos bile su monumentalne zidne grobnice, a najpoznatija je grobnica dužda Andree Vendramina u Veneciji, sa svojom najznačajnijom statuom Adamom iz oko 1490-1495. godine. Ova statua se danas nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.

Ponte di Rialto, ili u prevodu sa italijanskog jezika Most Rialto je najstariji i najpoznatiji od četiri mosta koji premošćuju Veliki kanal u Veneciji. Ranije se zvao Ponte della Moneta, odnosno Most novca. Njegova izgradnja je počela 1588, a dovršen je 1591. godine i do danas je u funkciji, ne samo da služi svrsi, već predstavlja jedan od glavnih simbola grada Venecije.

Ove misli su vezane za Veneciju u praskozorje, gledanu sa palube broda koji treba da me preko ostrva odveze na Kipar; Veneciju koja se preliva u hiljadu odsjaja u svežoj vodi, hladnih kao pihtije. Činilo se kao da je neki veliki majstor, u napadu bezumlja, rasturio celu svoju kutiju sa bojama po nebu da bi zaslepio unutarnje oko sveta.

Nikad u životu nijedno mesto nije na mene načinilo takav utisak kao Venecija. Ona je zaista najveće čudo ovoga sveta. Sanjalački, divan, nedosledni, nemoguć, zao, prokleti stari grad. Stigao sam u nju noću, i utisak te noći i vedrog jutra koje je sledilo biće deo mene do kraja mog postojanja.

Tako je, dakle, u knjizi sudbine na mom listu pisalo da ću dvadeset osmog septembra 1786. godine, uveče, po našem vremenu u pet, prvi put ugledati Veneciju, uplovivši iz Brente u lagune, i da ću ubrzo potom stupiti u ovu čudesnu varoš na ostrvima, u ovu dabrovsku republiku, i posetiti je. I tako, Bogu hvala, Venecija za mene nije više puka reč, i nije prazno ime, koje me je toliko puta plašilo, mene, smrtnog neprijatelja zvučnih reči bez smisla.

Ponte dei Sospiri, što u prevodu sa italijanskog jezika znači Most uzdaha je jedan od najpoznatijih mostova na svetu. Engleski pesnik Džordž Gordon Bajron mu je dao ime Most uzdaha u XIX veku, po uzdasima zatvorenika koji su, prelazeći most do zatvorskih ćelija u susednoj zgradi, mogli još jednom baciti pogled prema slobodi. Ovaj most se nalazi u Veneciji, blizu Trga Svetog Marka i povezuje Duždevu palatu, preko kanala Rio di Palazzo sa Novim zatvorom (Prigioni Nuove).

Bio sam u Veneciji na mostu uzdisaja, palata i tamnica sa svake strane. Video sam kako se novi spomenici dižu iz nedara talasa kao na dodir čarobne palice. Deset vekova rasprostiru oko mene svoja maglovita krila i jedan umirući oreol baca svoje zrake čak do tih dalekih vremena kada su mnogi pokoreni predeli upirali svoje poglede na mermerna zdanja krilatoga lava, kad je Venecija sedeći usred svoga sjaja postavljala svoj presto na svojih sto ostrva.

U potrazi za različitom svetlošću, Klod Mone, osnivač francuskog impresionističkog slikarstva putuje u Veneciju u septembru 1908. godine, i tamo slika, očaran svetlošću, vodom, strukturama i atmosferom. Njegove slike tokom tog jedinog putovanja u Veneciju, spadaju među najpoznatije u njegovom umetničkom stvaralaštvu. Slika Zalazak sunca u Veneciji, poznata i pod nazivom Suton u San Đorđo Mađoru, iz ove serije izražava viziju impresionista. Danas se ova slika nalazi u Nacionalnom muzeju u Kardifu.

Crkva Svetog Marka je dominantna građevina na istoimenom trgu u Veneciji. Spada među najlepše i najzanimljivije svetske crkve, a pažnju privlači svojim posebnim izgledom. Zbog raskošnog dizajna, pozlaćenih vizantijskih mozaika, i svog statusa kao simbola mletačkog bogatstva i moći, od XI veka naziva se Crkva od zlata. Građena je po uzoru na Baziliku Svetih apostola u Konstantinopolju koja do danas nije sačuvana, i na njoj se jasno vidi opčinjenost Venecije arhitekturom Istoka.