Artnit

Jevrejsko-američki slikar Maks Veber je bio jedan od najranijih američkih umetnika koji su istraživali kubizam. Inspirisan radovima Pola Sezana, kao i Pablom Pikasom koji je posle boravka u Parizu ubrzo postao njegova inspiracija, bio je prvi koji je u svom radu razumeo, uključio i nadogradio francuski kubizam. Sliku Mrtva priroda, koja se danas nalazi u Institutu umetnosti u Čikagu, naslikao je 1911. godine.

Protestantska radna etika ili puritanska radna etika je koncept u teologiji, sociologiji, ekonomiji i istoriji koja naglašava da su naporan rad, disciplina, štedljivost, jednostavno življenje moralne vrline dok su besposlica i zadovoljenje grešni. Ona je naročito u kalvinističkom pogledu, smatrana znakovima izbora pojedinca ili večnog spasenja.

Koncept moći je centralan za svako razumevanje društva. Za sociološko shvatanje najbitnija su dva značenja moći: moć pojedinca u odnosu na društvene grupe i društvo i moć društvenih grupa u društvu. Postoji i više različitih određenja pojma moći i značajnog neslaganja oko njih. Najpoznatija određenja ovog pojma dali su Maks Veber, Karl Marks i Talkot Parsons.

Harizma se često naziva misterioznim, neopisivim kvalitetom. Ovaj neuhvatljivi fenomen poznat je i kao unutrašnja lepota, šarm, pozitivna energija, fluid i određuje se kao sposobnost da se privuče, šarmira i utiče na ljude oko sebe. Danas se smatra za poseban, jedinstven kvalitet koji izdvaja nekog od ostalih i koristi se kako bi se opisali ne samo političari, već i mnoge poznate ličnosti širokog spektra zanimanja.

Životne šanse se često određuju kao verovatnoća svakog pojedinca da unapredi svoj kvalitet života. Kao koncept životne šanse je prvi definisao Maks Veber 1947. godine i one se mogu posmatrati kao proširenje ideja Karla Marksa. Novije, jednostavnije definicije dolaze od drugih sociologa, Rajta Milsa i Ralfa Darendorfa. Ovaj pojam kasnije prelazi u opštu upotrebu, posebno u studijama društvene pokretljivosti.

Religija u Indiji: Sociologija hinduizma i budizma je deo globalnog istraživanja svetskih religija, nemačkog ekonomiste i sociologa Maksa Vebera. Ovo delo je bio njegov treći veliki rad iz sociologije religije, nakon dela Protestantska etika i duh kapitalizma i Religija Kine: Konfučijanstvo i Taoizam.

Rad Maksa Vebera na sociologiji religije počinje sa delom Protestantska etika i duh kapitalizma koje je objavio 1905. godine. Nakon učešća u Prvom svetskom ratu kao medicinski službenik, napisao je još tri dela o religiji u sociološkom okviru - Religija Kine (1916), Religija Indije (1916) i Drevni Judaizam (1917-1918). Španska groznica, od koje umire 14. juna 1920. godine u Minhenu, pokvarila mu je planove, da napiše dela o hrišćanstvu i islamu.

Jedan od teorijskih koncepata nemačkog sociologa Maksa Vebera poznat pod nazivom "gvozdeni kavez", prvi put se pojavljuje u njegovom delu Protestantska etika i duh kapitalizma. Veber naime u ovom delu koristi izraz stahlhartes Gehäuse, bukvalno preveden sa nemačkog jezika kao "stanovanje tvrdo kao čelik", a koji je američki sociolog Talkot Parsons, u svom prevodu ovog dela objavljenog 1930. godine označio kao "gvozdeni kavez".

Maks Veber, najznačajniji predstavnik nemačke i novije građanske sociologije u svom poznatom delu Protestantska etika i duh kapitalizma, objavljenom 1905. godine bavi se pitanjem veze između protestantske ideologije, naročito one kalvinističkog smera i ideologije ranog kapitalizma. Po njemu je asketski protestantizam, posebno na Zapadu, bio jedan od glavnih "izbornih afiniteta" povezanih sa usponom kapitalizma.

Nemački sociolog Maks Veber smatra da se osnove poretka i vlasti u tradicionalnoj organizaciji zasnivaju na običaju i na uverenju "u svetost drevnih tradicija i legitimnost statusa onih koji upotrebljavaju autoritet nad njima". Tako su i prava i očekivanja mnogih grupa uspostavljena u granicama prihvatanja onoga što se uvek dogodilo kao vredno poštovanja.