Feliks Nadar i Šarl Bodler, koji su se upoznali ranih 1840-ih godina, razvili su vrlo blisko prijateljstvo koje je uprkos brojnim svađama izazvanim sukobom jakih ličnosti preživelo sve do pesnikove smrti. O ovom prijateljstvu Nadar piše u posthumnom radu objavljenom 1911. godine pod nazivom Intimni portret Šarla Bodlera: devičanski pesnik. Bodler je pozirao Nadaru poslednji put 1862. godine, a jedan od pozitiva dobijenih na tom poziranju Eduar Mane je pretvorio u graviru.
Prva od portretnih fotografija Šarla Bodlera koje je Feliks Nadar fotografisao je ujedno i najviše enigmatičan portret pesnika. Šarl Bodler pozira u fotelji majke Nadara u studiju u ulici Sen Lazar u Parizu. Njegova odeća i fotelja na kojoj sedi su tamnije boje nasuprot svetlijoj pozadini. On levom rukom dodiruje vrat. Izgleda zamišljeno i kao da sanja zastakljenim očima, i da su njegove misli negde drugde.
