Paleta
Vinsent van Gog - Autoportret sa zavijenim uvom
Večito preispitivanje sebe i nedostatak finansijskih sredstava kojima bi platio modele rezultovali su velikim brojem autoportreta Vinsenta van Goga, od kojih je jedan od najpoznatijih Autoportret sa zavijenim uvom. Ovu sliku je naslikao u januaru 1889. godine nakon što je odsekao deo desne ušne školjke tokom manične epizode dok je bio u Arlu, i oporavljao se i razmišljao o svojoj bolesti. Danas se slika nalazi u galeriji Kortald u Londonu.
Edvard Munk - Autoportret u paklu
Tokom svoje umetničke karijere Edvard Munk je načinio više od sedamdeset autoportreta. Od 1902. godine, postojala je i jasna interakcija između slikanja i fotografija, koje se mogu shvatiti kao pripremne skice. Munk je fotografije koristio kao predložak i polaznu tačku za autoportrete. Jedan od najboljih primera je Autoportret u paklu, nastao 1903. godine na osnovu fotografije iz Asgardstranda u Norveškoj nagog Munka ispred tamne pozadine od drveća i grmlja. Ova slika nastala u vreme dok je živeo u Berlinu i radio seriju slika pod nazivom Friz života, danas se nalazi u muzeju Munk u Oslu.
Egon Šile - Pustinjaci
U svom ranom ekspresionističkom periodu tokom 1911. i 1912. godine Egon Šile je stvorio veliki broj nemirnih, mističnih slika kao što su Pustinjaci, Otkrovenje, Mrtav grad i Samoposmatrač. U svojoj najpoznatijoj slici iz tog perioda, duplom portretu Pustinjaci iz 1912. godine, Egon Šile slika sebe sa Gustavom Klimtom, čiji je raskid sa neoklasicizmom i ukrašenim stilom ekspresionizma imao glavni uticaj na njegov rani rad. Ova slika se danas nalazi u muzeju Leopold u Beču.
Džordž Tuker - Vladin biro
Slike američkog figurativnog slikara Džordža Tukera povezivane su sa magijskim realizmom, socrealizmom, fotorealizmom i nadrealizmom. Teme slika prikazaju prirodno kao na fotografiji, ali koriste ravne tonove, dvosmislenu perspektivu i alarmantne suprotstavljenosti da bi nagovestili zamišljenu ili sanjanu stvarnost. Jednu od glavnih tema tokom njegovog rada otuđenje i dehumanizaciju modernog života predstavlja na svojoj najpoznatijoj slici Vladin biro koju je naslikao 1956. godine. Danas se ova slika nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.
Frenk Auerbah - Primrose Hill
Pejzaži nemačko-britanskog slikara Frenka Auerbaha su poput njegovih portreta: bujno i intuitivno naslikani, sa mnogostrukim perspektivama i precizno i metodički izrađeni. Park Primrose Hill u severnom Londonu u blizini njegovog ateljea bio je jedan od Auerbahovih omiljenih pejzažnih tema. Slika Primrose Hill koju je naslikao 1971. godine danas se nalazi u galeriji Tejt u Londonu. Na ovoj slici je dnevno radio više od godinu dana, praveći više od pedeset radnih crteža u svim godišnjim dobima i u različito vreme.
Alfons Muha - Jagorčevina
Teme flore i prirode se pojavljuju na mnogim umetničkim delima češkog slikara i ilustratora Alfonsa Muhe. Vitraž Jagorčevina Alfons Muha je 1899. godine adaptirao iz litografije u boji prvobitno nazvane Cvet, ali nakon objavljivanja njegove popularne serije Cveće koja predstavlja personifikaciju četiri cveta, njegovo ime je promenjeno u Jagorčevina. Za srednje i niže slojeve odštampana je na velumovom papiru, a cena je bila pristupačna (12 franaka), dok je luksuzna verzija u svilenom satenskom otisku prodavana kolekcionarima umetnina i članovima visokog društva za 40 franaka.
Džordž Breht - Stolica sa istorijom
U transformacijskim projektima američkog konceptualnog umetnika Džordža Brehta je bio posebno značajan koncept "događaja". Pod nazivom "Objekti događaja" predstavljao je predmete koji su obično bili neprimećeni, kao što su stolice i flaše, koje je stavljao u centar estetske pažnje kako bi omogućio posmatraču da doživi iskustvo umetnosti kao živog entiteta. Stolica sa istorijom iz 1966. godine je deo serije na kojoj je Džordž Breht radio u Rimu. Za ovu instalaciju je stavio crvenu beležnicu na stolicu ispod mesingane ploče na kojoj je urezan naziv događaja. Naziv rada je omogućio Brehtu da se referencira i na veliku ideju "istorije" i na relativniju i zaigraniju ideju "priče" kroz fonetski odjek "histoire".
Brasaj - Akt
Mađarsko-francuski fotograf, vajar, izrađivač medalja, pisac i filmski stvaralac Đula Halas, poznat pod pseudonimom Brasaj se intenzivno bavio temom akta na crtežima i skulpturama. Tokom jedne decenije u časopisima je objavio oko 150 fotografija koje prikazuju aktove. Jedan od njegovih najradikalnijih apstraktnih aktova, snimljen oko 1931-1934. godine objavljen je 1933. godine u uvodnom izdanju avangardnog nadrealističkog časopisa Minotaur i pratio esej francuskog likovnog kritičara Morisa Rejnala o raznolikosti ljudskog tela. Danas se ova fotografija nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.
Tamara de Lempicka - Autoportret
Izdavač modnog magazina Die Dame video je poljsku slikarku Tamaru de Lempicki kako se vozi ulicom u Monte Karlu i odmah je zatražio da naslika sliku sa istom temom za naslovnu stranu ovog magazina, posvećenog promociji koncepta moderne žene. Iako, Tamara nije bila vlasnik bugatija već žutog renoa naslikala je sebe kako vozi bugati na jednoj od svojih najčuvenijih slika Autoportret, poznatoj i po nazivima Tamara u zelenom bugatiju i Autoportret u zelenom bugatiju, koja se pojavila godinu dana kasnije, 1929. godine na naslovnoj strani magazina Die Dame. Danas se ova slika nalazi u privatnoj kolekciji.
Liland Bel - Tema u narandžastoj haljini
Nakon što se američki slikar Liland Bel četrdesetih godina XX veka bavio apstrakcijom (mnoge od tih slika su izgubljene) prešao je na gestikularno slikanje, usput stvarajući neke živahne portrete. Belov izuzetan portret njegove kćerke, Tema u narandžastoj haljini iz 1975. godine je jedna od mnogih slika na kojima je prikazivao svoju kćerku tokom cele svoje umetničke karijere. Danas se ova slika nalazi u kolekciji Lilanda Bela.