Iskopavanje praistorijskih mesta sahranjivanja u blizini pećinskih staništa pokazalo je da su grozdovi gloga bili vezivani za tela mrtvih, mada je svrha toga nepoznata. Verovalo se da je usamljeno drvo gloga koje raste na brdu portal za svet vila. U davnim vremenima devojke bi se dizale u zoru kako bi se kupale u rosi skupljenoj od cvetova gloga, osiguravajući tako svoju lepotu za narednu godinu.
U keltskoj mitologiji glog je jedno od najsvetijih stabala i simbolizuje ljubav i zaštitu. Poznat je i kao vilinsko drvo, jer se verovalo da vile žive pod njim kao njegovi čuvari, i prema njemu se postupalo sa velikim poštovanjem i pažnjom. Kelti su sadili glog u blizini svojih svetih mesta kako bi ih zaštitili od negativnih uticaja i energije i telepatskih napada. Cvetovi gloga su se upotrebljavali za ukrašavanje ambijenta prilikom svečanosti kao što su venčanja, a verovalo se da ovo drvo doprinosi bogatstvu i prosperitetu. Sakupljanje grančica i cvetova gloga bilo je dozvoljeno, posebno za neveste koje su cvetove gloga nosile u kosi ili u buketu da simbolizuju njihovu ljubavnu zajednicu. Kao drvo magične čarolije snažno je povezan sa Beltaneom, drevnom keltskom svetkovinom koja slavi proleće, a počinje u periodu sumraka 30. aprila i traje do 2. maja. Glog je formirao stub oko kojeg su Kelti plesali, a prema legendi glogova grančica ubrana na Beltane služila je za zaštitu od mračnih sila.
Glog je povezan sa rimskom boginjom Florom i posvećen grčkoj boginji Persefoni kao simbol nade. Legende kažu da je rimska boginja šarki vrata Kardea, koja štiti porodicu i decu kuće i sprečava zle duhove da pređu prag, okačila grančicu gloga preko kolevke da bi dete zaštitila od noćnog stvorenja koje je sisalo njegovu krv.
Glog je jedino drvo koje je uspelo da probije podelu između paganizma i hrišćanstva. Kruna od trnja gloga koju je nosio Isus Hrist predstavlja jedan primer ove tranzicije.
Kinezi su od gloga pravili alkoholno piće. Ostaci njegovih plodova su pronađeni u 9000 godina staroj grnčariji.