Svi ondašnji narodi radili su na njemu, i kao što su svi oni pristupili jedni drugima da bi ostvarili to ogromno delo, tako je trebalo da proizvod njihovog rada bude ona veza koja ih je na osnovu izrivenog zemljišta, na osnovu naslaganih masa kamenja i na osnovu, tako reći, arhitektonske zasađenosti zemlje povezala jedne sa drugima onako kao što to danas čine kod nas običaji, navike i zakonska ustavnost države. Takva jedna građevina jeste u isto vreme simbolična, pošto ona samo nagoveštava vezu koju predstavlja, jer je u stanju da u svojoj formi i u svome obliku samo na spoljašnji način izrazi ono što je sveto, ono što po sebi ljude ujedinjuje. U ovom predanju se zatim takođe kazuje da su se ti narodi, koji su se radi toga dela udružili, ponovo udaljili od središta svog udruženja i da su se među sobom razišli.

Iz dela Predavanja o estetici