Društvo
Klaustrofobija - strah od zatvorenih prostora
Klaustrofobija se definiše kao strah od zatvorenih prostora. Obično se klasifikuje kao anksiozni poremećaj, koji često rezultira napadima panike. Suočena sa nemogućnošću bekstva, osoba koja pati od klaustrofobije se boji da će se ugušiti, biti zgnječena, izgubiti svest ili izgubiti kontrolu nad svojim postupcima ili mišićima sfinktera.
Kšištof Kješlovski - O razlici između televizijskih filmova i bioskopskih filmova
U čemu je razlika između filmova snimljenih za televiziju i onih bioskopskih? Prvo, ne smatram da je televizijski gledalac manje inteligentan od bioskopskog. Razlog zbog kojeg je nešto snimljeno drugačije za televiziju nije u tome što su gledaoci gluplji, već u tome što urednici misle da je tako bolje. Mislim da je to problem sa televizijom. To ne važi u tolikoj meri za britansku televiziju jer ona nije toliko glupa kao nemačka, francuska ili poljska.
Zaboravljeni
Meksički crno-beli film Zaboravljeni (Los Olvidados) Luis Bunjuel je snimio 1950. godine po romanu Milosrđe Benita Peresa Galdosa. Film je u tradiciji socijalnog realizma, mada sadrži i elemente nadrealizma prisutne u većini Bunjuelovih filmova. Ovaj film je Bunjuel prvi put prikazao u Parizu za svoje stare prijatelje nadrealiste u istom bioskopu gde je bio premijerno prikazan film Zlatno doba dvadeset godina ranije. Na Kanskom festivalu 1951. godine film je dobio Veliku nagradu za režiju, a danas se smatra jednim od klasika meksičke i svetske kinematografije.
O pojmu morala
Moral je važan činilac društvene kohezije koji reguliše odnose među ljudima. Određen je istorijski i oblikuje se u skladu sa uslovima života zajednice, kulturnom tradicijom i religijskim predstavama. On je relativan, nije isti u svim društvenim grupama i istorijskim periodima. Često se pojam morala definiše kao skup nepisanih pravila, običaja, navika i normi koji određuju način ponašanja i međusobne odnose ljudi, određeni oblik života i prosuđuju što je dobro, a što zlo u određenoj društvenoj grupi, zajednici.
Fjodor Mihailovič Dostojevski - Šta li smekšava civilizacija u nama?
Šta li smekšava civilizacija u nama? Civilizacija izrađuje u čoveku samo mnogostranost osećanja, i... apsolutno ništa više. A razvitkom te mnogostranosti čovek će doći možda i dotle: da će pronaći nasladu i u prolivanju krvi. I toga je već i bilo! Jeste li primetili, da su najutančaniji krvoloci bili skoro svi od reda najcivilizovanija gospoda, kojima razne Atile i Stenjke Razini nisu bili ni za mali prst; i ako ne padaju tako jako u oči kao Atila i Stenjka Razin, to dolazi samo otuda što ih često sretamo, što su suviše obični i svakodnevni.
Anđeo uništenja
Nadrealistički meksički crno-beli film Anđeo uništenja (El ángel exterminador) snimljen 1962. godine smatra se jednim od najuspešnijih i najpoznatijih ostvarenja španskog režisera Luisa Bunjuela. Ovaj film predstavlja kombinaciju nadrealizma, crnog humora i društvene satire na račun buržoazije. Karakterističnim jednostavnim stilom Bunjuel analizira društvo kroz prizmu iracionalnog i istovremeno stvara gorke i mračne slike rituala građanskog visokog društva.
O životu kneza Miloša Obrenovića
Vilhelm Rihter koji je bio u službi kneza Miloša Obrenovića kao inženjer u svojoj knjizi Prilike u Srbiji pod knezom Milošem do njegovog odstupanja 1839, koja je objavljena u Lajcpigu 1840. godine piše o svakodnevnom životu kneza Miloša Obrenovića.
Čarli Čaplin - Film je kao protresanje drveta
"Film Svetlosti pozornice" (Limelight), napisao je Čaplin u knjizi Moja autobiografija, "zahtevao je osamnaest meseci priprema." Sećanje ga je varalo. Zapravo, od dana kada je zvanično počeo da diktira tekst Sveta pozornice, 13. septembra 1948. godine, pa do početka snimanja u studiju novembra 1951. prošlo je više od tri godine. Kada je u pitanju vreme rada na delu Svet pozornice, ovaj period duži je od trajanja sveoukupnog stvaralačkog postupka za film Svetlosti velegrada (City lights) koji se smatra njegovim najzahtevnijim i vremenski najdužim projektom.
Žan Bodrijar - O potrošačkom društvu
Rani radovi francuskog sociologa i filozofa Žana Bodrijara pružaju važan uvid u novi svet potrošnje, koji se razvio u eri posle Drugog svetskog rata. U svojim prvim delima Sistem objekata (1968) i Potrošačko društvo (1970) on započinje istraživanje na polju potrošačkog objekta (proizvoda), spajajući marksističku kritiku kapitalističkog društva sa studijama potrošnje, mode, medija, seksualnosti i potrošačkog društva.
Društvene vrednosti potrošačkog društva
Potrošnja kao etos i konzumerizam kao kulturna pozadina su istaknute karakteristike savremenog društva. Kupovina (shopping) u slobodno vreme postaje glavni kanal komunikacije, putem koga se manifestuju vrednosti, stavovi, status, životni stil. "Dominantne vrednosti" savremenog društva "organizovane su kroz postupke potrošnje i u njima i na neki način izvedene". Sa ciljem da se približi proizvodu, a udalji od sebe stvara se pojedinac čije su preovlаdаvаjuće odrednice individuаlizаm, egoizаm, usmerenost nа prolаzno i mаterijаlno.
Društvo