“Gakanje gusaka je spasilo Rim“
Oko hramova boginje Junone redovno su se držala jata gusaka, i njoj su bile posvećene kapitolske guske, koje su prema legendi svojim gakanjem spasile Rim od napada Gala koji su ga opsedali 390. godine pre nove ere. Širom Rimskog carstva slavile su se guske, a na godišnjoj svetkovini je obredno nošena zlatna guska na Kapitol.
Divlja guska - predak domaće guske
Divlja guska (Anser anser) je najveća siva guska, tipična vrsta iz porodice Anser. Ona je jedna od prvih životinja koje je čovek pripitomio, predak pripitomljene domaće guske u Evropi i Severnoj Americi. Uglavnom živi u močvarnim predelima obraslim visokom travom. Austrijski etolog Konrad Lorenc istraživao je divlje guske u njihovoj prirodnoj okolini i utvrdio da je sličnost sa nekim ljudskim ponašanjima zapanjujuća.
Dečak sa guskom
Kao i danas deca starih Grka su volela da se igraju sa životinjama, čak i ako ponekad životinje ne izgledaju srećno zbog načina kako se tretiraju. Skulpture koje prikazuju decu i životinje su bile popularne u antičkoj Grčkoj. Postoje mnoge skulpture, rimske kopije koje prikazuju malog dečaka sa guskom, svetom životinjom boginje Afrodite. Originalna bronzana skulptura se pripisuje grčkom vajaru Boetiusu, a nešto češće vajaru Halkidonu, koji je uglavnom radio na Rodosu. Kopije statue dečaka sa guskom nalaze se u muzejima u Vatikanu, Kapitolino u Rimu, Gliptoteka u Minhenu, Luvr u Parizu.
