Oko 221. godine pre nove ere moćni car Ši Huang Ti je ujedinio razne delove Kine. Da bi zaštitio svoju zemlju od napada plemena nomada iz prostrane mongolske stepe započeo je izgradnju velikog zida dugog 5000 kilometara, koji je završen za oko petnaest godina. U kasnijem periodu su vladari svih kineskih dinastija manje ili više dograđivali Kineski zid. Njegova gradnja trajala je s prekidima u izgradnji, i rušenjima, sve do XVII veka.
Kineski zid je podignut spolja od ogromnih cigli i odsečenih kamenih blokova, a iznutra je punjen kamenicama i zemljom. Sa unutrašnje strane zida su sazidane kamene stepenice i hodnici. Na svakih nekoliko stotina metara od zida podignuta je po jedna odrambena kula koja je služila kao posmatrački prostor, za prenošenje dimnih signala, kao i za smeštaj oružja i žita, a u izuzetnim slučajevima kao odbrambeno utočište branilaca. Procenjuje se da ima oko 25 000 kula. Na mnogobrojnim kulama stražarilo se danonoćno. U slučaju napada upotrebljavao se signalni dim i vatra tako da su se vesti o napadu brzo širile zemljom. Na većim rastojanjima od zida su izgrađene kasarne, sedišta snabdevanja za branioce i komande.
Kineski zid se proteže od istoka na zapad Kine, od stepa srednje Azije do Žutog mora, na veoma složenom reljefu, prolazi duž planinskih grebena, planinskih klisura, preko pustinja, stepa i močvara.
Kineski zid je jedina građevina na Zemlji koja se može videti iz svemira. Njegova ukupna dužina premašila je 50 000 kilometara, što je dovoljno da opaše Zemljinu kuglu za jedan krug. Ako se uračunaju sva krivudanja, dug je preko tri hiljade kilometara. Visok je od 10 do 16 metara, a širok od 5 do 10 metara. Duž vrha zida sagrađena je staza široka 4,5 metra.
Veruje se da je Kineski zid zaliven krvlju i znojem nebrojenih vojnika i radnika. Legenda govori o teškom prisilnom radu tokom nekoliko hiljada godina i ljudskim patnjama. Za vreme vladavine prvog cara iz dinastije Ćin, žena po imenu Meng Đijang-nu, čiji muž je bio mobilisan za gradnju Velikog zida, odlučila je da ga potraži i odnese mu novu odeću, jer se nije vratio tri godine. Tražeći ga doživljava neizmerne muke. Kada je stigla do prelaza Šang-hai saznaje da je njen muž umro iscrpljen teškim radom, a njegovi ostaci su ugrađeni u Kineski zid. Njena tuga postaje neizmerna, a suze ruše Veliki zid u dužini od 800 lija (400 km), i ona pronalazi posmrtne ostatke svog muža.
Danas je Kineski zid jedna od najvećih znamenitosti Kine. Stavljen je pod zaštitu države 1961. godine, a 1987. godine je uvršten u spisak svetske baštine pod pokroviteljstvom Uneska.
