Razglednica
Ufingtonski beli konj
Preko boka brda udaljenog око 8 kilometara od grada Faringdon i oko 2,5 kilometra od sela Ufington u Engleskoj prostire se ogroman beli, apstraktni lik konja isklesan u krečnjaku, poznat po nazivu Ufingtonski beli konj. Ovaj piktogram koji datira između bronzanog i gvozdenog doba, između 1740. i 210. godine pre nove ere veličine je fudbalskog terena i vidljiv je sa 32 kilometara. Veruje se da je inspirisao stvaranje svih ostalih figura ugraviranih belih konja u regionu.
Tomas Man - Bila je to čežnja za putovanjem, ništa drugo
No može biti da je stranac, svojim izgledom putnika iz daljine, uticao na njegovu maštu; a možda se umešao neki drugi fizički ili duševni uticaj; sa iznenađenjem oseti on u svesti da mu se duša čudnovato širi, da ga obuzima neki nemir koji traži i luta, neka mladalački žedna čežnja u daljini, osećanje neko, tako živo i novo, ili bar odavna zanemareno i zaboravljeno, da je zastao duboko zainteresovan, skrstivši ruke na leđima i gledajući preda se, u želji da ispita suštinu i cilj toga čuvstva.
Žan Luj Ernest Mesonije - Putnik
Tek nakon smrti francuskog klasicističkog vajara i slikara Žana Luja Ernesta Mesonijea, tokom dve posthumne izložbe 1893. godine, javnost je otkrila njegov rad kao vajara. Očigledno je počeo da modeluje oko 1840. godine za pripremu svojih slika i skulpturu je uvek smatrao delom procesa slikanja. Statueta Putnika koju je modelovao između 1878. i 1890. godine je verovatno najpoznatija od svih statueta koje je modelovao i nekoliko njegovih slika, naslikanih između 1879. i 1885. godine reprodukovalo je ovog Putnika. Danas se ova statueta nalazi u muzeju Orsej u Parizu.
Agaton Leonar - Ples sa ešarpom
Kada je francuski arhitekta i dekorater Aleksandar Sandije postao umetnički direktor 1896. godine, fabrika porcelana iz Sevra je počela da oživljava svoju proizvodnju. 1897. godine je kontaktirao francuskog art nuvo vajara Agatona Leonara i zamolio ga da modifikuje i prilagodi figure za središnji deo stola, što je predstavljalo značajan raskid sa tradicijom središnjih umetnina iz XVIII veka. Na Univerzalnoj izložbi u Parizu 1900. godine prikazan je središnji deo stola za biskvit koji se sastojao od 15 statueta pod nazivom Ples sa ešarpom koje je modelovao Agaton Leonar.
Hram Sunca - Konarku
Hram Sunca u Konarku je hinduistički indijski hram koji je izgradio kralj iz dinastije Ganga, Narasimhadeva I u XIII veku u mestu Konarku na obali Bengalskog zaliva, 65 kilometara od grada Bhubanesvara u indijskoj državi Odiša. Poznat je i po imenu Crna pagoda, jer je izgrađen od oksidiranog starog peščanika koji na izlazećem suncu postaje sjajan. Povezan je direktno sa idejom i verovanjem o personifikaciji boga Sunca, koja je pretpostavljena u Vedama i klasičnim tekstovima.
Alberto Moravija - Hram u Tandžoru
Pošto smo se potkrepili, krećemo u posetu hramu u Tandžoru koji, zajedno sa drugim hramovima rasutim po južnoj Indiji, opravdava ugled Dravida kao najvećih graditelja hramova koji su ikada postojali. Hram u Tandžoru ipak je jedini u kome je uobičajena proliferacija isklesanih statua proređena i ustupila mesta praznim površinama. Oko Evropljanina sa zadovoljstvom ponovo nalazi, posle mnogih isprepletanih vreva, prazne delove zida, zidne i krovne vence, dovratnike, nadvratnike, konzole, četvrorougaonike i druge geometrijske oblike.
Kozmetička posuda u obliku mačke
Mačka se najpre pojavljuje u egipatskom slikarstvu i reljefu na kraju Starog kraljevstva oko 2300. godine pre nove ere, a zatim i na skulpturama. Najraniji poznati trodimenzionalni prikaz životinje u egipatskoj umetnosti je Kozmetička posuda u obliku mačke iz oko 1990-1900. godine pre nove ere koja pripada periodu dinastije Srednjeg kraljevstva. Ona se danas nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.
Dejvid Herbert Lorens - Pijaca u Meksiku
Pijaca je ogromna i natkrivena. A ono najneobičnije je žamor koji odatle dopire dok prolazite ulicom. Snažan je to žamor, a opet možete ga uopšte i ne primetiti. Zvuči kao da sve sablasti ovoga sveta međusobno razgovaraju svojim sablasnim glasovima, u tamnoj utrobi pijačne zgrade. To je žamor poput zvuka kiše ili šuštanja lišća banane na vetru. Pijaca puna tamnolikih Indiosa, koji bešumno hodaju i prigušeno govore, ali naviru, bezbrojni. Čudno šuštavo mrmljanje na zapotečkom idiomu, pomešano sa zvucima španskog, i mirni, nekako zasebni, glasovi Miksteka.
Dušan J. Popović - "Zašto znate kakvi je Beograd za siromaha čoveka: što danas dobiješ, to sutra potrošiš"
Život u tadanjem Beogradu nije bio monoton, nego bi se pre moglo reći interesantan i veseo. Posla je bilo dosta. Za sve vreme austriske vladavine građeno je vrlo mnogo. Za kratko vreme od dvadesetak godina izgrađena je današnja beogradska tvrđava. Osim tvrđave sagrađene su mnoge zaista ogomne, vojničke i varoške, zgrade. Naročito mnogo podignuto je kasarni. Ovi poslovi davali su dovoljno zarade gotovo svim društvenim slojevima. Novac se mogao lako zaraditi, ali i lako potrošiti. Neki naš priprost čovek, izgleda neki kalfa, žali se (1727), u pismu nekome svome: "Zašto znate kakvi je Beograd za siromaha čoveka: što danas dobiješ, to sutra potrošiš".
Emil Antoan Burdel - Herkul ubija ptice na jezeru Stimfal
Francuski vajar i pedagog Emil Antoan Burdel, jedan od najtalentovanijih učenika Ogista Rodena je započeo rad kao asistent u njegovom ateljeu. Oni su bili povezani međusobnim divljenjem i poštovanjem, čak iako je Burdelova želja za sintezom i konstrukcijom u osnovama ubrzo bila u suprotnosti sa Rodenovim analitičkim modeliranjem. Burdel se inspirisao mitologijom za mnoge svoje radove, poput statue Herkul ubija ptice na jezeru Stimfal koju je modelovao 1909. godine, poznate i po nazivu Herkul strelac. Ova statua se danas nalazi u muzeju Orsej u Parizu.
Razglednica