U uvodnim stihovima pesme Početak bune protiv dahija narodni pevač govori o nemogućnosti srpskog naroda da istrpi turski zulum. Surovost turske vojske prema srpskom narodu izazvala je nezadovoljstvo i bes potlačenih i obespravljenih seljaka, ali i njihovu nepokolebivu odlučnost da se bore za slobodu, pruže otpor i dignu celu zemlju na ustanak. Sa druge strane ističe se neodlučnost srpskih knezova da krenu u borbu.
Nebeske prilike i stanje naroda na zemlji spojeni su veoma slikovito u stihovima koji opisuju situaciju u Srbiji pred Prvi srpski ustanak. Pomračenje sunca i meseca, gromovi na Svetog Savu i krvavi nebeski barjaci o kojima govori pesma, nisu plod mašte narodnog pevača. Ove nebeske prilike su se stvarno desile, a narodni pevač ih je oslikao kroz pesmu. Napaćeni narod ih je tumačio kao poziv na ustanak i poruku da nema više čekanja, ali i kao znak od Boga u koga je narod čvrsto verovao.
Različite prirodne pojave u vrlo kratkom periodu nisu ni Turke ostavile ravnodušnim. Dahije okupljene na Nebojša kuli gledaju svoju sudbinu i kukaju. Značenja prirodnih pojava na nebu tumačili su uz pomoć zvezda uhvaćenih u staklenu tepsiju i svoje "knjige indžijele". Zvezde su im poručivale da im se ne piše dobro. Osećali su uzavrelu srpsku krv i bili uplašeni za svoju sudbinu. Iz njihovog straha se rodio bes, a iz besa nasilje. Nemoćni da spreče ustanak i smire pobunjeni narod odlučili su da poseku sve srpske knezove i viđenije ljude. Sa ovom odlukom se nije slagao iskusni starac Fočo, napominjući da će "seča knezova" još više rasplamsati pobunu. "Sečom kneževa" dahije su zaista još više rasplamsale mržnju srpskog naroda prema sebi i pojačali njihovu želju za osvetom.
Pokolj srpskih knezova je ubrzao pripreme za ustanak, i pokrenuo borbu srpskog naroda do konačnog oslobođenja. Cela zemlja se pohajdučila, a mnogi miroljubivi Turci po gradovima počeli su da beže iz Srbije bojeći se osvete rasrđenih Srba.
Buna na dahije za narodnog pevača je od samog početka predstavljala odlučnu oslobodilačku borbu naroda. Ako su vođe narodnog ustanka u početku morale lukavo da taktiziraju, tumačeći svoj bunt kao revolt protiv dahijskog zuluma, za narodnog pevača je od prvog ustaničkog hica bilo jasno da je to borba čitavog naroda za konačno oslobođenje. Takvu misao kazuju i završni stihovi pesme. Kada je Karađorđe, govori se u pesmi, očistio Srbiju od zulumćara i tirana "od Vidina pak do vode Drine, od Kosova te do Biograda", on dolazi na obalu Drine i gledajući neoslobođenu Bosnu kaže da će i za nju to vreme doći.
