Bogorodica je prikazana kako drži olovku kojom himnu, uz blagoslov svog sina koji je spustio desnu ručicu na majčinu. Drugom rukom oboje drže otvoreni nar, koji simboliše veliku Hristovu žrtvu. Bogoridicu krunišu dva anđela, dok je njenom blago spuštenom glavom umetnik postigao kružni ritam kompozicije. Gotovo potpuno dvodimenzionalni oblici definisani su linearnim konturama velike lepote; raskoš boja postignuta je korišćenjem providnog laka i pozlate na Bogorodičinoj odeći i kosi, što je imalo uglavnom dekorativnu svrhu. Otmena kompozicija i suptilna predstava prostora čine ovaj tondo jednim od najlepših Botičelijevih dela. Zasigurno, ono je uživalo izuzetno slavu i u vreme svog nastanka, kao što se vidi po brojnim replikama koje su izašle iz Botičelijeve radionice. U složenoj strukturi tonda, dodatno otežanoj brojem likova, primećuje se u njihovoj savršenoj formi isti onaj likovni pristup koji je Botičeli koristio na svojim mitološkim alegorijama. Na slici, u stvari, kao da svaki detalj doprinosi sofisticiranosti cele predstave, a naročito lagana kruna na Bogorodičinoj glavi, providne trake koje se iz nje spuštaju, istovremeno dekorativni i simbolični zlatni predmeti. Ovu jedinstvenu stilsku kombinaciju takođe nalazimo i kod nekih drugih Bogorodica na tondu, kao što su Tondo Racinski, Bogorodica sa narom i Bogorodica sa knjigom iz Muzeja Poldi Pecoli.

Iz knjige Federiko Poleti - Botičeli