Veruje se da se ideja da naslika Crni kvadrat javila dok je Kazimir Maljevič radio na futurističkoj operi. Za jednu od scenskih pozadina je uradio crni i beli kvadrat. Pre nego što je naslikao Crni kvadrat proveo je osamnaest meseci u svom ateljeu i naslikao više od trideset nefigurativnih slika, među kojima je i Crni kvadrat. Njegova invencija reči suprematizam se odnosila na nove, čiste geometrijske forme.

Kao osnovni simbol svih formalnih mogućnosti Maljeviču se čini kvadrat na čistoj površini; jer u kvadratu svako individualno oblikovanje svedeno je na svoju nultu tačku, na tačku čiste mogućnosti, čiste potencije i oslobođeno od svih predmetnih i psiholoških asocijacija. Na slici Crni kvadrat je čitav univerzum sveden na jedan veliki crni kvadrat, koji nema vizuelne teksture i ima savršen simetričan oblik.

Kada je slika Crni kvadrat prvi put izložena 1915. godine reakcije su bile poražavajuće i nazivana je "mrtav kvadrat" ili "personifikacija noći" i sličnim imenima. Slika je postala simbol ruske avangarde, neka vrsta ikone XX veka i svojevrsna prekretnica u istoriji umetnosti. Uticala je na rad mnogih umetnika koji su želeli da najdublju poruku prenesu na što jednostavniji način.

Istoričari umetnosti i filozofi su tumačili sliku Crni kvadrat. Međutim, možda ju je najbolje opisao sam Kazimir Maljevič: "Omamljujuća potreba udaljavanja od objektivnosti dovela me je u "pustinju" u kojoj ništa nije stvarno sem osećanja. I, tako osećanja su postala suština mog života."