Beli ljiljan potiče sa Balkana i Bliskog Istoka. Smatra se da su ga u zapadnu Evropu preneli fenički trgovci, a zatim se brzo naturalizovao u većem delu Evrope.
Beli ljiljan obično poraste u visinu od 100 do 150 santimetara. Listovi su linearni, sjajnozeleni. U njihovom pazuhu nalaze se vazdušne lukovice, koje otpadaju kada sazru.
Beli ljiljan cveta u junu i julu. Krupan mirisan cvet je trubastog oblika, bele boje sa dugim širokim laticama, žutom tačkom i prašnicima. On se nalazi na cvetnoj stabljici na kojoj može da bude i do 30 cvetova.
Lukovice, listovi i cvetovi belog ljiljana se koriste u farmaciji i narodnoj medicini.
