Šimšir (Buxus sempervirens) je vrsta žbuna ili malog drveta iz istoimenog roda Buxus. Reč za ovu vrstu, šimšir potiče od turske/tatarske reči şimşir. Veruje se da latinski naziv roda Buxus, što znači kutije potiče od njegovog korišćenja za pravljenje malih, fino isklesanih kutija koje su poznate u Grčkoj kao pyxos. Ali Buxus je takođe latinski naziv za frulu, tako da naziv možda potiče zbog njegove upotrebe za pravljenje frule. Naziv sempervirens potiče od latinskih reči, sempre što znači uvek, i virens što znači zelene.

Šimšir je jedan od najstarijih ukrasnih grmova. Veruje se da su ga stari Egipćani gajili u vrtovima pre više od 6000 godina. Smatra se da su ga za formalne ograde koristili stari Grci i Rimljani, koji su orezivanjem stvarali neobične oblike.

U doba baroka šimšir je imao posebno mesto u kraljevskim parkovima poput Versaja, Šembruna i Belvedera.

Zato što je zimzelena biljka šimšir je smatran za simbol besmrtnosti, a zbog tvrdog i čvrstog stabla za simbol čvrstoće i postojanosti. Bio je i ostao pogrebni simbol. Pošto je svrstavan u grmlje podzemnog sveta, smatrao se simbolom neplodnosti i zato ga stari narodi nisu stavljali na žrtvenike boginje ljubavi, Venere, jer su se bojali da ne izgube muževnost.

Zbog tvrdoće, stari narodi su od šimšira pravili bičeve, čigre, češljeve, frule, pločice. Danas se često koristi u stolarstvu i za izradu muzičkih instrumenata.