Kasija (Cassia) pripada rodu Sena koji ima preko 300 vrsta, porodici Fabaceae.
Afrika i Azija su prirodna staništa kasije. Na predelima od Sudana do Irana rastu kasije, a neke vrste se od davnina koriste u tradicionalnoj medicini. Meso ploda se koristi kao laksativ, a kora za lečenje infekcije kože. U Egiptu, Indiji i Somaliji gaji se u komercijalne svrhe.
Kasija je žbunasta biljka sa razgranatim, svetlozelenim uspravnim stablom. Njena aromatična kora slična je cimetu, ali se razlikuje u jačini i kvalitetu. Miris je manje delikatan u odnosu na cimet, oštriji je i ljući.
Na dugim peteljkama kasije nalazi se 4 ili 5 pari tankih kožastih listova žuto-zelene boje.
Većina vrsta kasije cveta iste godine nakon nicanja, pa se često gaji kao jednogodišnja biljka. Cvetovi su skupljeni u grozdaste cvasti, najčešće su žute boje, ali ima vrsta sa ružičastim cvetovima. Posle cvetanja formira se seme u obliku mahune, u kojoj se obično nalazi 6 semenki.
Kasija brzo raste. Može da poraste u visinu i do 3 m. Orezivanjem u proleće može da se oblikuje kao malo drvo ili žbun.
