Gazanija je deo biljne porodice Asteraceae. Ona je endemična biljka suptropske i tropske južne Afrike, gde raste kao samonikla biljka. 1791. godine opisao ju je nemački botaničar Džozef Gaertner, i nazvao u čast Teodora Gazea, grčkog naučnika iz XV veka, koji je preveo značajne radove iz botanike Theophrastusa, sa grčkog na latinski jezik.
Kao baštenska biljka gazanija se u Evropi gaji od XIX veka, ali su u nekim delovima sveta invazivne biljke. Danas postoji oko 15 vrsta i mnogo kultivara.
Zavisno od vrste gazanija može da poraste u visinu od 20 do 30 cm.
Listovi gazanije su kožasti, izduženi, savijeni po ivici, prekriveni tankim slojem dlačica. Neke vrste imaju nazubljene, neke potpuno sive listove, a neke listove koji su sa gornje strane tamnozeleni a odozdo sivi.
Gazanija cveta od proleća do kasne jeseni. Cvetovi, nalik na margarete, sakupljeni u glavice nalaze se na drškama, kraćim od listova. Mogu da budu jednobojni - beli, žuti, narandžasti, bakarnocrveni, ružičasti ili ljubičasti, sa prelivima duž latica, prugasti ili sa tamnim prstenom u sredini cveta. Cvetovi se otvaraju samo kada su sunčani dani, a zatvaraju se kada sunce zađe i za vreme tmurnih i oblačnih dana.
Gazanija se može posaditi u vrt, kamenjar, sandučić, žardinjeru ili saksiju, koja treba biti nešto veća jer ima veliko korenje.
U vrtu gazanija je idealna baštenska biljka za sađenje na sunčanim mestima u grupama ili bordurama. Posađene usred belih rada ili drugog belog cveća u vrtu stvaraju posebno živi kontrast. Odgovaraju joj i sunčane terase i balkoni.
