Artnit

Protestantska radna etika ili puritanska radna etika je koncept u teologiji, sociologiji, ekonomiji i istoriji koja naglašava da su naporan rad, disciplina, štedljivost, jednostavno življenje moralne vrline dok su besposlica i zadovoljenje grešni. Ona je naročito u kalvinističkom pogledu, smatrana znakovima izbora pojedinca ili večnog spasenja.

Rad Maksa Vebera na sociologiji religije počinje sa delom Protestantska etika i duh kapitalizma koje je objavio 1905. godine. Nakon učešća u Prvom svetskom ratu kao medicinski službenik, napisao je još tri dela o religiji u sociološkom okviru - Religija Kine (1916), Religija Indije (1916) i Drevni Judaizam (1917-1918). Španska groznica, od koje umire 14. juna 1920. godine u Minhenu, pokvarila mu je planove, da napiše dela o hrišćanstvu i islamu.

Jedan od teorijskih koncepata nemačkog sociologa Maksa Vebera poznat pod nazivom "gvozdeni kavez", prvi put se pojavljuje u njegovom delu Protestantska etika i duh kapitalizma. Veber naime u ovom delu koristi izraz stahlhartes Gehäuse, bukvalno preveden sa nemačkog jezika kao "stanovanje tvrdo kao čelik", a koji je američki sociolog Talkot Parsons, u svom prevodu ovog dela objavljenog 1930. godine označio kao "gvozdeni kavez".

Maks Veber, najznačajniji predstavnik nemačke i novije građanske sociologije u svom poznatom delu Protestantska etika i duh kapitalizma, objavljenom 1905. godine bavi se pitanjem veze između protestantske ideologije, naročito one kalvinističkog smera i ideologije ranog kapitalizma. Po njemu je asketski protestantizam, posebno na Zapadu, bio jedan od glavnih "izbornih afiniteta" povezanih sa usponom kapitalizma.