Rođenje Isusa Hrista je glavna tema hrišćanske umetnosti od IV veka. Umetnički prikazi Isusovog rođenja su zasnovani na pričama u Bibliji, u Jevanđelju po Mateju i Luki, a obrađivani u pisanoj, usmenoj ili umetničkoj tradiciji. Ovo rođenje je prikazivano u mnogim različitim medijima, i slikovnim i skulpturalnim. Grafički oblici uključuju murale, panoe, rukopisne iluminacije, vitraže i ulja na platnu. Tema rođenja je često korišćena za oltarne slike, a mnoge od njih kombinuju i slikane i skulpturalne elemente. Posebno su ilustrativne slike jaslica koje uključuju mnoge narativne detalje i često su deo slika koje prikazuju i život Isusa Hrista i život Bogorodice.

Jaslice su prikaz rođenja Isusa Hrista pomoću pomičnih i nepomičnih figurica i pejzažnih kulisa, često u pećini čije je tlo prekriveno slamom. Prve jaslice je postavio Sveti Franjo Asiški u prirodnoj veličini na Badnje veče 1223. godine, tri godine pre svoje smrti, u malom italijanskom mestu Grečo.

U središtu scene kojom se prikazuje rođenje Isusa Hrista je Isus kao tek rođeno dete koje leži na slami, a uz njega su majka Marija i Sveti Josif. Vo i magarac koji svojim dahom greju dete, kao i anđeli i pastiri su često deo scene. Prizor u brojnim prikazima ponekad uključuje i Svetu porodicu, tri kralja (mudraca) - Baltazara, Melkiora i Gašpara, koji su Isusu doneli darove - zlato, tamjan i smirnu. U ove prikaze su obično uključeni pejzažni motivi, koji dočaravaju grad Vitlejem, bele kućice, stabla čempresa, palmi i ostalih biljaka, koje rastu u Svetoj Zemlji.